Ad Valvas 1986 - 1987 - pagina 19

15 AUGUSTUS 1986

m Oorlog en Vrede te lezen' gaat, dat ik ineens niets meer weet. Het is belangrijk om dat te herformuleren: je bent wat ge­ spannen e n in d e war. Er is geen sprake v a n dat er een rol­ luik dichtgaat." Het lijkt het traditionele pro­ bleem v a n d e black out te zijn. Op zich bestaat dat probleem wel, zegt Klijn, "maar het is meestal e e n uiting v a n e e n on­ gelooflijke spanning en wat we proberen, dat is om die span­ ning minder te maken, op het moment dat ze toeneemt, bij­ voorbeeld als iemand het tenta­ men binnengaat. Dat doen we bijvorbeeld door iemand e e n aantal dingen tegen zichzelf te laten zeggen, e n door ontspan­ ningsoefeningen." Wat je tegen jezelf moet zeggen verschilt per persoon. Een eenvormig recept kan Guilliamse niet geven. De groep is niet alleen bedoeld voor mensen die slechte resulta­ ten behalen, m a a r in eerste in­ stantie voor mensen die te ge­ spannen op tentamen zitten. Naar d e indruk v a n Guilliamse ziten er zelfs meer mensen in die wat studieprestaties betreft bo­ ven het gemiddelde zitten d a n eronder. "Het zijn mensen w a a r ­ van je zou kunnen zeggen dat ze zich verslikken in hun ambi­ tie."

ten zichzelf opdrachten g e v e n e n als ze zich er niet a a n hou­ d e n krijgen ze e e n minpunt. Heeft iemand drie minpunten d a n wordt hij uit d e groep gesto­ ten. Volgens Klijn is dit een ef­ fectieve methode voor juist deze problematiek: studenten kun­ n e n d e bezigheden die ze liever vermijden niet langer voor zich uitschuiven. Overigens doen er in het alge­ m e e n relatief veel eerstejaars e e n beroep op d e studentenpsy­ chologen. Volgens Guilliamse staat dit in v e r b a n d met d e ver­ a n d e r d e studiedruk. Mensen krijgen sneller in d e g a t e n dat het studeren lastiger is d a n ze h a d d e n vermoed. I n latere ja­ ren h e b b e n ze zich a a n het tem­ p o a a n g e p a s t of zijn ze verdwe­ nen. En h e b b e n ze nog tijd over om Oorlog en Vrede te lezen? De psychologen denken er iets an­ ders over d a n d e d e c a n e n . "I k denk dat het per faculteit ver­ schillend Ugt," zecft Klijn, "op d e e n e zal het best kunnen, m a a r o p d e a n d e r e absoluut niet. D a a r ben je al d e klos als je a a n het tweede hoofdstuk bent be­ gonnen."

De ambitie ­ zijn d e studenten ambitieuzer geworden? Klijn verkondigt d e theorie denkt dat in de tweefasenstructuur d e wat speelsere studenten eerder af­ vallen d a n d e ambitieuzere, waardoor je vervolgens p a s kunt constateren dat d e studen­ ten ambitieuzer zijn geworden. Over d e training Spreekangst in Werkgroepen vertelt Klijn: "We bieden veel oefeningen a a n waarin mensen leren discussie­ ren. Ze leren met n a m e om het met elkaar oneens te zijn, want dat is e e n punt dat vrij z w a a r weegt bij veel mensen. Ook ge­ ven we ze d e gelegenheid om een voordrachtje te houden, waardoor ze d e gefantaseerde onveilige situatie, namelijk e e n voordracht houden en d a n mis­ schien ook nog eens d e d r a a d kwijtraken, kunnen beleven, zo­ dat ze merken dat d e wereld niet vergaat."

I n d e r d a a d blijkt d e studiebelas­ ting per faculteit te verschülen. Als ik erikele studiebegeleiders pols, komt Margriet Hülsmann, studiebegeleidster bij kunstge­ schiedenis met iets opmerke­ lijks. "De klagers hoor je het meest," zegt ze, "maar er komen ook studenten bij me die vra­ gen: ik h e b tijd over, k a n ik niet alvast a a n iets a n d e r s becfin­ nen?" ^ De studiebelasting ig in d e twee­ fasenstructuur officieel vastge­ steld op 1700 uur per student per jaar. Dat is althans d e richtlijn. Studenten die minder willen d o e n kunnen gebruik m a k e n v a n e e n uitloopmogelijkheid v a n in totaal twee jaar. "Maar," zegt Hülsmann, "als 1700 uur d e belasting voor e e n normstudent is, kun je per definitie verwach­ ten dat er ook studenten zijn die meer kunnen doen. En dat ge­ luid h e b ik nog nooit gehoord, terwijl uit ervaring blijkt dat stu­ denten erom vragen." Dat er behoefte bestaat a a n ex­ tra studiebelasting heeft vol­

De derde groep, Scriptieschrij­ ven, is voor afstudeerders. Deel­ name a a n d e groep is niet vrij­ blijvend. De deelnemers moe­

Klagers

g e n s Hülsmann consequenties voor het werk v a n d e studiebe­ geleiders: "I n je voorlichting moet je studenten er ook op wij­ zen dat ze meer mogen doen. En ik h e b d e onderwijscommissie v a n kunstgeschiedenis geadvi­ seerd om ook een onderwijspro­ g r a m m a op te stellen voor stu­ denten die meer willen doen. Als je binnen je eigen vak niets aanbiedt, merk je dat ze n a a r a n d e r e vakken weglopen." Ook bij Nederlands komt het voor dat studenten wat extra willen doen. "Als ze dat a a n k u n ­ n e n is dat best," zegt studiebe­ geleidster Joke Putters, "laat ze hun vleugels m a a r uitslaan." Ze wijst er echter op dat het w a a r ­ schijnlijk alleen kan doordat studenten langer d a n vier j a a r over hun studie kunnen ­ e n v a a k ook willen ­ doen. "Het k a n kennelijk," zegt Joke Putters. Maar het kan h e l a a s niet overal. "I ntegendeel," zegt Leen Krook, studiebegeleider voor d e eerste twee jaren bij a a r d w e t e n s c h a p p e n , als ik hem tijdens zijn vakantie thuis opbel. Hij is het zelden tegengekomen. De studiedruk, die in het eerste j a a r met n a m e wordt veroor­ zaakt door het veldwerk, is er volgens hem te groot voor. "Er wordt veel en veel meer v a n d e student gevergd d a n vroeger. Hij is v a a k 's avonds tot elf, twaalf uur bezig. Dat maakt d e belasting veel zwaarder. Vroe­ ger konden ze nog eens wat lui­ eren. Dat is er nu niet meer bij. Er staat e e n grotere druk op d e mensen, dat is wel heel duide­ lijk."

problemen te voorkomen pleitte d e werkgroep voor voorlichting over d e keuzemogelijkheden, studieregistratie (het vastleggen v a n d e studieresultaten v a n ie­ d e r e student) en advisering. Margriet Hülsmann, die zelf a a n d e adviezen heeft meegewerkt oordeelt: "Ze zijn nogal globaal. Kennelijk te globaal om aanlei­ ding te zijn tot discussie." Het

er eenvoudigweg weinig keuze­ mogelijkheden zijn. Bij a a r d w e ­ t e n s c h a p p e n heeft men ge­ tracht het p r o g r a m m a zo in te richten dat d e student op eigen houtje tot e e n verantwoorde keuze kan komen. Ook verschilt d e precieze uit­. Averking per faculteit. Op d e ene, bijvoorbeeld kunstgeschie­ denis, wordt systematisch in

Margriet Hülsmann, studiebegeleidster kunstgeschiedenis: "Je kunt p e r definitie verwachten dat er ook studenten zijn, die meer kunnen doen." Foto AVC/vu

Adviezen De studiebegeleiders zijn in d e regel docenten, die er e e n t a a k n a a s t gekregen hebben. Om ze e e n idee te geven v a n hoe ze die t a a k in d e tweefasenstruc­ tuur het best kunnen invullen, zijn er d e afgelopen jaren enke­ le adviezen uitgebracht door e e n universitaire werkgroep studiebegeleiding. Deze werk­ groep constateerde onder meer d a t in d e tweefasenstructuur problemen kunnen ontstaan doordat het a a n t a l keuzemoge­ lijkheden in d e studie is toege­ n o m e n en doordat d e inschrij­ vingsduur beperkt is. Om die

blijkt dat op het moment dat d e adviezen w e r d e n mtgebracht ('83­'84) d e ideeën en d e praktijk o p d e faculteiten v a a k al ont­ w^ikkeld w a r e n . De studiebege­ leiders die ik spreek zien d e a d ­ viezen over het a l g e m e e n als e e n bevestiging v a n d e eigen ideeén. "Sinds ik hier werk, zes j a a r nu bijna, doe ik dat soort dingen al," zegt Marrie Kooderings Clemens v a n geneeskun­ de. In feite blijken d e studiebegelei­ ders volgens d e adviezen te werk te g a a n , al doen ze het niet o p grond ervan. Ze geven voor­ lichting over het programma, d e studievoortgang wordt nauwlet­ tend geregistreerd en als e e n student achterloopt wordt hij d o o r g a a n s op gesprek uitgeno­ digd. Wel zijn er kleine faculteitsge­ b o n d e n verschillen. Kooderings Clemens zegt dat d e medicij­ nenstudenten zolang zij g e e n studie­achterstand oplopen weinig problemen h e b b e n met d e planning; d e studie g e n e e s ­ kunde is ook in d e tweefasen­ structuur zo strak ingericht, dat

groepjes contact met d e studen­ ten onderhouden, ten einde pro­ blemen tijdig te signaleren. Bij g e n e e s k u n d e vervult het mento­ r a a t op dit gebied e e n belangrij­ k e t a a k en bij Nederlands wor­ d e n eerste­ e n tweedejaars on­ der d e stafleden verdeeld. Bij a a r d w e t e n s c h a p p e n g a a t het er wat informeler a a n toe. Als ik studiebegeleider Krook v r a a g of hij ook studenten bij zich roept, antwoordt hij: "Dat^ gebeurt zo af en toe. Mensen worden er ook voortdurend toe in d e gelegenheid gesteld, m a a r in het a l g e m e e n maken ze er weinig gebruik van." Hij veront­ schuldigt zich vervolgens: "Daarbij komt, we zijn nu wel studiebegeleider, m a a r d a a r ­ buiten h e b je zo ontzettend veel a n d e r e taken! Je hebt je colle­ ges, je practica, die ook drasti­ sche veranderd zijn. Alles is v e r a n d e r d . Af en toe is het doodvermoeiend. V a n d a a r dat ik nu, in d e vakantie, gewoon e e n s een p a a r weken absoluut n e r g e n s a a n wü denken. Want het wordt straks weer heel druk, in augustus."

Gratis adverteren voor eerstejaars

De studentenpsychologen Herman Klijn en Joop Guilliamse.

Foto AVC/VU

Heb je wat te verkopen of wU je zeK wat kopen? Of h e b je iets heel a n d e r s in je hoofd, dat je via zo'n klein particulier advertentietje in d e krant wil zetten? Als attractie bij d e sociale introductie biedt d e redactie v a n Ad Valvas nieuwe eerstejaars studenten a a n gratis e e n Adje ­ zo'n klein adver­ tentietje, zie p a g i n a 4 ­ te plaatsen in het nummer v a n ­vrijdag 29 augustus a.s. Wie het eerst komt, het eerst maalt. De redactie heeft er maximaal e e n halve p a g i n a voor beschik­ b a a r . Spelregel is wel: é é n Adje per student.

[Ü

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen