Ex ungue leonem, ofte, Dr. Doedes' Methode van symbool intlegging op cen enkel cardinal punt geoetst. - pagina 64

64

Heilige

Meer hoeft zegt het maar. Drieviddigheid niet eenvoudig

waant

hij,

Hij

dan ook niet. Dat de kan wezen, spreekt, zoo

vanzelf.

Mogen we nn nis even

van

vragen, of iemand die de historie der belijde„goddelijke eenvondigheid*' ook maar ingezien, ooit zoo oppervlakkig zou hebben kunnen

dit atribnnt der

had

oordeelen ? Terwijl toch Dr. Doedes oordeelt dat de belijdenis van Gods eenvoudig ongerijmd is voor iemand die staat in de belijdenis van Gods Drieinddigheid toont de geschiedenis van dit dogma op het allerduidelijkst en zonneklaar, dat deze beide eenvoudigheid

;

elkaar noch uitsluiten noch aangaan. De belijdenis namelijk van de eenvoudigheid van het Eeuwige Wezen is herkomstig uit den strijd, dien de eerste Christengodgeleerden te voeren hadden tegen de overblijfsels van het veelgodendom. Immers de heidensche Avijsgecren, die zelf de afgoderij in haar lageren vorm hadden laten varen, verdedigden toch de voorstelling, dat de goddelijke krachten en eigenschappen van de eeuwige Oorzakelijkheid konden afgescheiden worden, en dat nu het veelgodendom niets anders bedoelde, dan naast en onder den Oorsprong aller dingen ook die goddelijke krachten en eigenschappen te personifieeren of als goden te En tegen die voorstelling nu hebben de oudste Chrisvereeren.

ten-godgeleerden toen met beslisten ernst de belijdenis gesteld, dat de goddelijke eigenschappen niet van het Eeuwige Wezen onderscheiden, maar er één mede waren dat God niet saumuit een Wezen én eenige eigenschappen (substan(jesteld was maar dat er in God van geen saamstelling tia et accidentia) hoegenaamd sprake viel; dat Hij was, niet saamgesteld, maar eenvoudig', niet een compositum, maar simjüex', of concreet genomen, dat Hij niet was een God en die God rechtvaardig, maar dat Hij was God en die God de rechtvaardigheid; zoodat ;

;

God en de rechtvaardigheid één

en hetzelfde waren.

Reeds ten tijde van Augustinus (gedoopt in 387) stond deze Hij zelf belijdenis van Gods eenvoudigheid dan ook muurvast. „Hoewel het Eeuwige Wezen met velerlei schrijft er over: namen als groot, goed, wijs, volzalig en waarachtig genoemd wordt, zoo is Hij toch eenvoudig. D. w. z. ofschoon Hij al deze namen draagt, zoo is er toch geen veelvuldigheid, want zijn grootheid is zijn wijsheid, en het is een en hetzelfde of ik zeg dat God groot of dat Hij wijs is, ja, zelfs al zeg ik slechts dat Hij is'' {Lih. de Tnn. 1. VI c. 7.) „Bij God valt dus het en ligt in het zijn. zelf het ivijszijn en het sterk zijn saam ;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen