Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 66

HOE EEN GEFORMEERDE KERK DUURZAAMHEID ERLANGT.

40

oogenblik los van den geestelijken achtergrond der onzichtbare kerk. Het leven is onder den bodem en uit dien levensbodem schiet het op. Hun kerk is een levend organisme, waarvan de bladen verwelken mogen, maar om zich telkens in nieuw loof te verjongen. Vandaar dan ook dat hun vol verklaren van de nu uitgegroeide leden bij hen nooit een bloot formeel, maar altoos een geestelijk

telkens

.

Want natuurlijk moet elk nieuw lid door een opendaad de eerste kerkformatie helpen voortzetten. Of iemand een nieuwe kerkformatie helpt oprichten, dan wel in een bestaande als nieuw geboren lid optreedt, dit maakt niet het minste verschil. Een lid der kerk moet eenmaal in zijn leven hebben verklaard: „Ik ben een geloovige en als geloovige zoek ik de gemeenschap der heiligen met de andere geloovigen." En waar dit nu uitkomt? In een lidmatenboek? o, Gewisselijk, de Heere onze God is niet te geestelijk, om ons ook aan de orde van het geschrevene te binden. Maar toch, dat boek is slechts de catalogus van het levenj en het leven waarvan dat boek getuigt, is de belijdenis van eigen verdoemelijkheid en Christi heiligheid, bezegeld in de gemeenschap der heiligen aan het Avondmaal. Dat nu onder deze volgeworden leden, die ten H. Avondmaal komen, vele hypocrieten insluipen, laten de Gereformeerden aan het oordeel Gods over indien zij slechts toezien, dat ze in den weg der gehoorzaamheid niet te kort schieten en alzoo niet ophouden door oefening der kerkelijke tucht gedurig dit hypocrietendom te besnoeien. Indien het anders konde, zouden ook zij liever het hart beoordeelen; maar ze weten dat dit nu eenmaal Gods onschendbaar privilege is, zoodat de vurigste methodist, zoomin als zij, den inwendigen mensch kan doorgronden, en teleurstelling allerwegen een karakter draagt. lijke

;

iegelijk beidt, die het peillood in die geestelijke

ze

laten

zich

wateren neerlaat. Zoo

dan genoegen met wat God de Heere over hen ver-

heeft, en stellen ze dezen regel vast: dat ze anderen beoordeelen naar de belijdenis, maar zich zei ven, bij Gods

ordineerd zullen licht,

Bij

hun

naar het hart. deze aanneming van volgeworden leden der kerk, of liever

bij

H. Avondmaal, moet de vergadering der geloovigen intusschen minstens evenzeer handelend optreden als de ten toelating tot het

personen. De kerk blijft een vergadering, die haar geestelijken wortel den band in Christus heeft, maar in het

Avondmaal komende in

zichtbare geen band heeft dan in onderlinge overeenstemming.

naar het H. Avondmaal verlangt, kome, maar ook aan de kerk, aan de vergaderinge der geloovigen blijve het onverkorte recht, in haar kring op te nemen of uit dien kring uit te sluiten.

Wie d.

i.

om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen