Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 131

VAN DE DEFORMATIE zich diep onder buigen en metterdaad

IN

DE TUCHT.

saamkomen,

om

uit

10$

dat

Woord

on-

worden. Elk motto prediken is derhalve streng af te keuren als ontheiliging van het Woord. Ook af te keuren het prediken over een denkbeeld, waar men een tekst bijzocht. En af te keuren evenzoo een prediken over een tekst, waarbij anders dan door uitlegging het Woord Gods vernomen wordt. De deformatie van dit genademiddel nog onder de rechtzinnige predikers, met name begint aldus onder hen, die bevinding in plaats van het Woord stellen. Maar gaat ze dan onder de halfgeloovige en eens onder hen begonnen

derwezen

te

,

ongeloovige

dienaren

vernietigen en

te

het

al verder,

door

kerkgebouw

alle

om

Schriftprediking ten leste

te zetten in

een lokaal, waar

boeiende of ook vervelende redevoeringen worden aangehoord.

Met de heilige Sacramenten gaat het evenzoo. Sluipt eenmaal in den bedienaar de bange gedachte, dat het Sacrament dood is, en dat nu het leven er pas bijkomt door zijn aandoenlijke aanspraken, door zijn plechtigheid en indrukwekkendheid, dan is in beginsel het Sacrament weg. Immers al het Sacrament is, dat Christus werke door

komt

zijnen Heiligen Geest. Aandoenlijkheid

dus gansch niet bij te En wie nu als liturg het toch in die aandoenlijkheid zoekt, toont klaarlijk aan de macht van Christus niet te gelooven. Dit merkt men het best aan de behandeling der kerkelijke formulieren. Wie goed staat, spreekt het Sacrament liefst juist en zuiver door het woord der kerk, bij en zal alzoo die formulieren op kalmen toon, zonder verminking of uitlating, geheel en duidelijk lezen, om in het woord, dat hij er van zichzelven bijvoegt, voorts kort te zijn. Maar wie omgekeerd aan de pas;

eer

het

is

raadzaam

het

gevoel

er

binden.

in te

van het Sacrament met zijn hart ontzonk, die werpt óf zij, óf verminkt het en raffelt het af, om daarna eerst weer plechtiglijk met het eigenlijke, zoo hij waant, voor den dag te komen, als hij weer toekomt aan zijn eigen toespraak en het door hem zelfbedachte, vaak gedachtelooze, woord. heilige kracht

het formulier geheel op

§

44.

Het een

Van de laten zinken

deformatie in de tucht. van de

tucht

niet handhaven van de

het Sacrament,

maar

het gezag.

Gelijk

in zijn diepste

men ook

in

de kerke Christi

belijdenis of n

kern

:

i

e

t

is

niet slechts

zuiverhouding van

een prijs geven van

buiten kerkelijk verband iemand iets

kan raden en op het hart binden, zoo oordelt men dan dat ook de kerk geen hooger macht bezit, dan om haar leden haar be-

aan

lijdenis

aan

te

raden en ze te manen tot godzaligheid.

Laten vallen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen