Uit het Woord / Dat de genade particulier is - pagina 108

,,

96 atheïst

,

in heftige levensoogenblikken

van dien heiligen God door

zijn hart

,

nog het sidderen

gaan

;

en wel valt

dus elke verontschuldiging weg, die de Godloochenaar

maar afdoend maar zaligmakend maar voor den zondaar genoegzaam

voorwendt zuiver,

,

;

natuurl^ke Godskennis volstrekt

Wij mogen

men

maar

,

God

die

is

niet.

er ons dus volstrekt niet aan storen

goed heeft gevonden

al

,

,

of

buiten de Heilige Schrift uit te

denken, van wiens

gezindheden en bedoelingen men,

naar den maatstaf

zich een denkbeeldigen

der menschelijke liefde

,

met de grootste verzekerdheid

de strijdigste dingen wist te verhalen.

Dat toch

meeningen

is alles ;

een spel van gissingen

maar waaraan

,

vermoedens

elke grond van zekerheid

ontbreekt.

En

het

wijl

ons

nu volmaakt

onze belijdenis van de waarheid,

onverschillig al

is

,

of

dan niet overeen-

komt met wat het sommigen menschen belieft van en het er ons God te denken of zich in te beelden alleen maar om te doen is, om wel en scherp toe te zien, dat onze belijdenis algeheellijk strookt met den levenden God zelf, zooals Hy wezenlijk is en werkelijk bestaat, zoo kunnen en mogen we ons niet anders dan met de Heilige Schrift inlaten als die alleen weet en zegt en toont, wie God en hoe die God wezenlijk God is. En ons dunkt zelfs de ongeloovige moet toestemmen, dat we daarin gelijk hebben. Immers van tweeën één óf in de Schrift hebben we ;

,

:

geopenbaarde waarheid, óf wel een geopenbaarde waarheid

is

Stel

er niet.

nu

,

ze

was

er niet

,

welnu dan werd immers

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen