Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 125

e

DE SCHIJNKERK. tot eigen formatie, meest

Ook

III

soms levende van haar eigen kerkelijk levenssap.

een der gevaarlijkste deformaticn van de kerk van Christus, die gemeenlijk in milderen vorm, zonder nog als secte op te treden, zich dit is

in sectarische

paden openbaart.

Sectarisme namelijk

elke groep

drijft

reeds in de kerk van Christus, die een aparten kring formeert, en daar-

voor een ander middenpunt koos dan het middenpunt der kerk zelve. Het middenpunt der kerk is de geheele waarheid, levende in hem die sprak „Ik ben de waarheid." Eeii groep om dat middenpunt in de kerk, :

tijdelijk

risch

tegen de kerk, geformeerd,

genoemd. Maar vormt

blijft

kerkelijk en

mag

nooit secta-

zich een kring van enger verbondenen, die

óf een enkel punt uit de volle waarheid uitlichten en tot middelpunt stellen,

óf

ook

in

eenig menschelijk persoon, nog levende of reeds

gestorven, de samenbinding hunner geesten vinden, óf

ook

die buiten

de genademiddelen hun eigenlijke gemeenschap der heiligen zoeken, dan zijn deze kringen sectarisch in aard en wezen, en moeten bij

wettige ontwikkeling tot formeering van eigenlijke secten overgaan.

Van schismatieke

formatiën behoeft hierbij ter nauwernood gewaagd, daar deze formatiën meestal slechts ontstaan uit morrende oiit£Y£g^ n h e d over_kerkelijke rechtspraak, of door overdrevene gei

aan

hechtheid

kerkelijke

Deze formatiën

uitwendigheden.

blijken

dan ook meestal geen wortel te hebben, verdorren spoedig, en sterven uit. Een scheurmaker is dan ook in de schatting der kerk steeds een ontevredene geweest, die uit het vleesch werkte en toegaf aan onheiligen toorn, terwijl de sectarische lieden, en de secten die uit hun woelen opkomen, bijna altoos misleiden zijn, dolende te goeder trouw; personen in wie ernst en hemclzin werkt, maar die deels door de schuld der kerk, deels door eigen onvoorzichtigheid en hardnekkigheid, zich niet tot beter lieten gezeggen. Zoo is bijv. het op dit oogenblik, evenals de ethische kring nog perfectionisme slechts een sectarische beweging in de kerk, terwijl het Darbisme, Irvingianisnie, enz. secten zijn, die zich reeds zelfstandig poogden te organiseeren en nu als woekerplanten leven op den kerkdijken stam.

§

49.

Hoe de kerk door deformatie

ten slotte in een schijn-

kerk verloopt. Vat men nu in

de

al

belijdenis

liefdewerk;

in

deze deformatiën saam,

en

in

de

in

genademiddelen;

den eeredienst en

in het

de leeken en de dienaren; in

de tucht en

in

het

kerkbestuur; door de secta-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen