GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Plancius-rede - pagina 17

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Plancius-rede - pagina 17

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

13 achter

historie

soms

levend,

Keerden

o,

En waar der

ons

den

en

zoo onbednidenden toestand

in

de bede in ons voeklen opkomen:

dagen voor ons Holland eens terug!

die schoone

dat nu niet kon, waar veeleer Europa steeds min-

over onze wenschen,

bekreunt

zich

toch

wensch,

kunnen, waar anderen voorgaan

volgen

daar ons vaderlandsch hart verkwikken, toen

we opeens weer

Europa

heel

in

en wij thans slechts

gevoelt ge niet hoe het

,

ja, in

gloed zetten moest,

bewondering zagen opgeto-

gen over wat een volk van Nederlandschen oorsprong bestaan had, dat

ja,

de

geestdrift

geen teugel meer kende, toen de oude

driekleur (mzer vaderen de

vreemde vlag weer overwon.

Och, eens had Bilderdijk als een stervend profeet zoo over-

schoon gezongen van terugkeer van onzen aiouden roem, toen het heette

Holland groeit weer,

Holland bloeit weer, Hollands

naam wordt weer

geteld.

Holland, uit het stof verrezen, Zal weer

't

oude Holland wezen,

Stervend heb ik

En en

toen de Sansculotten verjaagd wierden en Napoleon vlood

bij

een

u gemeld.

't

Waterloo ook onze troepen overwonnen, toen

oogenblik

vulling ging.

Hollands

ja,

hoopte

stederaaagd, dat die profetie in ver-

Maar, helaas, slechts een bittere

illussie volgde,

en straks Aveèr als land gesmaldeeld, ging onze beduidenis voor

Europa's evenwicht alras weer teloor, en wilde men, dat we het

hoofd

zouden

buigen

onder

het

telkens uit de

wonde van ons

nooit weer hope dagen

En een

zie,

jong,

nieuw Nederland, ;

o.

vaderlaiidsch hart

:

Zon

er dan

!

toen daar nu opeens

hoofd had opgebogen

dat we geïsoleerd Daarom klonk het zoo

verdikt,

stonden als de Chineezen van Europa,

de

mare

tot ons

kwam

van

dat op Afrika's Zuiderkust [het

het gerucht van

een volk met de oude

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1884

Abraham Kuyper Collection | 32 Pagina's

Plancius-rede - pagina 17

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1884

Abraham Kuyper Collection | 32 Pagina's