Bedoeld noch gezegd. - pagina 16

;

12

Omdat

sympathie

die inbeelding steunde op

in hot heihge,

moest zoolang doenlijk

Het „hebt malkanderen

aan die onjuiste veronderstelling vastgehouden.

moest

lief!"

ook in het zoeken van elkanders staatkundige en wetenschappelijke

tot het uiterste toe,

gemeenschap, beoefend.

Maar

omdat

ook,

dit

saamgaan

eeniglijk in den

Naam

onzes Heeren zijn wortel

moest ook met even onverbiddelijke noodzakelijkheid, straks op het keerpunt een

had,

iegelijk

afdeinzen,

voor

en

alles

als het hoogste

komt

nu

Dit

wien

doortrekken van den

dit logisch

Naam

des Heereii niet

overwegende belang gold.

uit op het

altoos

punt van de breuke met het humanistisch leven

der wereld.

De Naam van den Christus op elk

punt het humanistisch

weer de tegenstelling

men

genade, of wil

En

de bron van een eigen, nieuw, hemelsch leven, dat

is

leven der wereld veioordeelt, en op elk terrein altoos

tusschen een leven uit de natuur en een leven uit de

plaatst

tusschen geloof en ongeloof.

nu aanvaarden de Halven

dit

niet.

Die tegenstelling gedoogen ze wel voor de deele zelfs op het sterfbed.

op

Niet

Binnenhof.

het

Maar

aan de

Niet

Ook wel voor de

ziel.

Ten

predicatiën.

Niel op maatschappelijk gebied.

nicl kerkrechtelijk. universiteit.

op

ISiel

het

erf

van kunst en

wetenschap. In die absolute strekking wordt deze tegenstelling alleen aanvaard door de Heelen.

En dan

met Heelen

is

volstrekt niet bedoeld een soort betere of dappei der

ook

menschen,

die

niet in

iTieent dit

woord hen,

die

,,uit

noch

menig opzicht aan hun

het

volk"

naar dien rijken, heerlijken

zijn,

menschen

beginsel ontrouw zijn;

maar die in

zin,

deze uitdrukking van „Volk des Heeren" voor eiken kenner schuilt.

„Uit

het

volk

dat

!",

zeggen uit dien bistorischen levensbodem opgeschoten,

wil

smaad om

én historisch, én practisch, én principieel, alleen aan den

die,

herkenbaar

's

Naam

Heeren

is.

Zoo moet het dan

vroeg of laat tusschen deze Heelenen Halven tot een breuke komen.

Dit

zoolang

hoeft

evangelisatie

niet,

en

en komt dan schrede

missie,

ook

alleen

zoodra

onverbiddelijk,

waagt,

verder

men nog

toe

is

aan zielzorge en predicatie, aan

aan philanthropie en dilettantisme.

en

nu

Maar

hoeft

ivel,

en moet

de Christelijke volksbeweging zich nog een

ook doordringt tot de politiek, tot het redit en tot de

wetenschap.

Dan toch roepen de Halven: »IVu gaat ge

uw welnemen: we Dan Avat

lijks

volgt er een oogenblik

het

worden

stroom zich toch weer

Want als

zal.

van verwarring

;

en getuigen de Heelen

er ontstaat

in zijn

:

,,Met

mannen van

met de mannen van naam, en op

—

gedrang

dan dat

zijn

;

men

gist

nauw-

pad afloopt en de

bedding voortbeweegt, slechts een weinig versmald.

het dan op keus kornt, zegt de Halve:

vereenigd,

D(?r/";

Tot ten leste het proces toch weer

op politiek terrein liever met de

wille

te

heginnen pasT'

ik,

«Nu

kerkelijk gebied liever

[met

uw

gij

het zóó ver

drijft,

biijf ik

invloed, en op wetenschappelijk erf liever

met de maxmenvan goeden

Gideons-bende voorttrekkend, straks én op

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen