Uit de diepte - pagina 27

27

Of wat was het

punt waar het op aankwam, M. V. ? uw Leeraars al dan niet het hoofd in den schoot zouden leggen, en even, even slechts, het is zoo, maar even dan toch, het hoofd zouden buigen voor de Synode in stee van voor Jezus hun Heer? Haar alleen en niet aan anderen is het dus opgedragen

Was

fijne

het niet de eenige vrage of

heerschappij in de Kerk te oefenen. Alles liet ze gaan, en alle wateren der ongerechtigheid vloeien, mits men in Iets van haar macht hoefde men maar even, desnoods schoorvoetend, te erkennen en aanstonds wierd men met gejuich ingehaald en „in volle eere", zoo het heette, hersteld. De monnik die met het crucifix bij den martelaar op de houtmijt stond Raak even slechts dat crucifix met uw lippen aan en ge zijt gered. Daarna kunt ge desnoods uw lippen weer met logen bezoedelen! En zoo ook hier: Buig even erken heel even dat de Synodale Organisatie aanspraak op uw o n d e r e r p i ng kan maken, ook waar gij zegt dat Jezus het verbiedt, en, o, het teekenis u opgedrukt en eere zal u beiden en alle hoogheid der wereld met u gaan. Vooral op de Predikanten was het daarbij aangelegd. Wat gaf men om Ouderlingen, wat om Armverzorgeren ? Maar de Predikanten hl hun hand was alle macht geconcentreerd. Zij waren de heerschappijvoerenden in Jezus' Kerk geworden maar deswege dan ook gehouden om uit dank voor deze heerschappij die op hun schouders was gelegd, te allen tijde het beeld dier nagebootste Macht te kussen. En daar zou het, en moest het ook nu toe komen! Want daar had men voor gezorgd. Een leek kon tegen een Predikant niets; maar ook een Predikant, a 1 s hij kwaad wilde, was aan de volslagen willekeur der Machthebbers overgeleverd. Voor hem het doodvonnis. Weeu, gij, vermetele, die afvallen dorst. ambt, uw beroep, uw levenspositie, uw brood, ja uw pensioen, alles zou men u op eenmaal ontnemen. Men maakte u met „la o r t s a n s p h r a s e" eenvoudig kerkelijk dood. En dat zoo zei men dat zou geen enkel Predikant ooit

maar

onderwerping kwam.

!

;

w

,

!

,

Uw

m

,

wagen. positie

,

Daarvoor en

te

waren

gesteld op

ze

hun

veel

te

geld.

sterk verkleefd aan o,

hun

Ze lagen zoo prachtig

aan de zilveren keten gekluisterd! En dat was ook zoo, M. H.!

Want gesteld

het is ontzettend, als een man en vader op eenmaal wordt tusschen de harde keus: Even een kleine knie-

buiging of heel

uw

bestaan verloren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen