Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 30

28

§ 8.

ÜESTUUKSCULLEGE OF DOUR DE GEMEENTE GELAST,

moesten, wijl liij hiermee zonder eenig bewijs hiervoor aan te voeren, dezen grondslag van liet Kerkelijk Bestuur op het Kerkelijk Beheer overbracht''. En dan gaat hij aldns voort: „Willekeurig zeg ik, want analogie meu hetgeen op he4; gebied van het Bestuur plaats heeft, moge aanbeveling verdienen, doch met evenveel recht kunnen nog andere vereischten voor het stemrecht gesteld worden" ^). Er was dns niet, gelijk de Classicale Memorie het voorstelt, slechts één grondslag voor heel het Kerkelijk leven, maar tweeërlei grondslag, voor Bestuur en Beheer onderscheiden, en aan de stemgerechtigden, die door het Synodale reglement gequalificeerd waren om voor het Kiescollege te stemmen, wierd thans door den Kerkeraad nog de tweede qualiteit toegevoegd, om óók te stemmen voor het Beheer. De uiteenloopende jurisprudentie, die bij verschillende rechterlijke gewijsden zich gelden deed, stelt dit punt dan ook buiten quaestie. Zeer zeker kon men, gelijk hier, de stemgerechtigden voor het Kiescollege oproepen, maar men kon ook anders te werk gaan doch wat men ook deed, men handelde beide malen niet krachtens het Synodale reglement, maar altoos uit anderen hoofde. Iets wat ten overvloede bevestigd wordt, door de besluiten van het Algemeen College, die voor tal van Kerken een veel beperkter basis van stembevoegdheid voor het Beheer hebben ingevoerd. Bevestigd wordt door de ontstentenis in de toenmalige Synodale reglementen van eenige opdracht van stembevoegdheid in het algemeen, terwijl omgekeerd in 1867 deze opdracht nog tot één enkel doel, t. w. het Kiescollege beperkt was. En bevestigd niet minder door het besluit zelf van den Kerkeraad, genomen op 3 Januari 1869, om voor deze zaak (welke woorden onderstreept werden) de kiezerslijst opnieuw te openen, en wel onbeperkt; iets wat in strijd was met het toenmalig Reglement voor het Kiescollege, dat bij gemeentelijke stemmingen, die, na de jaarlijksche vaststf^lling der kiezerslijst in September, in den loop des jaars gehouden werden, alleen hen, die nog na September stemgerechtigd geworden waren, op de kiezerslijst toeliet. Waaraan ten slotte nog zij toegevoegd, dat in den Kerkeraad van naleving van eenig Synodaal reglement ten deze dan ook geen sprake viel, en volgens de notulen „met 89 tegen 9 stemmen het recht van stemming aan meerderjarige manslidmaten wierd toegekend ^)." Geheel dit beweren blijkt dus eiken redelijken grond te missen, en dient derhalve in de Classicale Memorie vervangen te worden door een vermelding van wat feitelijk is geschied. ;

§ 8.

Hestiiuvscollege of door de

Gemeente

f/elast.

Handelde de Kerkeraad in Beheerszaken krachtens zijn qualiteit van Sgnodaal Bestuurscollege, of luel als door de Gemeente in bijzondere qualiIngekomen stiil-lcen, no. 562. Rapporteur der andere Commissie was Dr. Kuyper, die van het feitelijke gegeven van 1869 uitging, zonder de quaestie in beginsel te bespreken. ^)

destijds

~)

Kerkeraadsprotoc

.

fol.

99.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen