Uit de diepte - pagina 26

26

geschiedt

het door den Geest des Heeren en

wordt beschaamd en

,

al

hun kracht

al

hun geweld ontwapend. er dan in wat achter ons

ligt en om Of, oordeel zelf, is ons geschiedt niet reeds een heerlijk getuigenis van de triomfeerende macht waarmee de Geest des Heeren doortrekt? Of had niet lange dagen de Arminiaan de overhand dat de belijder van de vrije souvereiniteit dés Heeren schier geheel onderlag? Roemde niet de Arminiaan er in, dat de oude sproke van Dordt was doodgepraat en doodgezwegen en hadden ze niet het land in, de mannen die riepen: „God de Heere is veel machtig, maar aan mij de macht over mijn eigen ziel!" En nu wat ommekeer in zoo korte jaren Hoe leefde niet het oud-belijden weer op! En hoe is niet het roepen van: „God de Heere A 1 machtig óók in het genadewerk," weer als een stemme ,

,

!

geworden Tegen het Woord van God ging men in. Van dat Woord moest de autoriteit gebroken worden. Voor 's menschen woord in zijn critiek gesproken moest dat hoogheilig Woord des Heeren onderdoen. En ja het scheen, of het roepen voor dat Woord zou zwijgen. Maar ook hier welk een ommekeer veler wateren

niet! Hoe fier verheffen zich niet de belijders van dat Woord onzes Heeren! Hoe hoog blinkt niet zijn glorie weer! Hoe dwepen weer de duizenden bij duizenden met die Heilige Schriftuur. Hoe heette het niet, dat bij u zelven uw hangen aan uw kerkgebouwen, uw hangen aan de bestaande organisatie een macht over u was geworden, die u elke vrijer beweging onmogelijk zou maken! Ge waart gekleefd, zoo riep men, aan uw geld en uw kerkegoed, en kwaamt er nooit van los. En zie, de Geest des Heeren is gekomen en heeft geblazen, en in nog geen maand tijds weekte al dit valsche cement los, en opendet ge mild de hand om uw goud en zilver te geven en wierden de tinnen en transen van al uw kerkgebouwen met hun wereldsche indeeling tot een walging die u de ziel stak, en u thans roemen doet in herwonnen vrijheid en verkregene genade. In verkregen genade, voeg ik er bij, want Satan dacht in den aanvang dezes jaars de macht des Heeren in zijn Kerk te knakken, en hoe omgekeerd kwam het niet uit Of zegt zelven, hebt ge aan uw eigen ziel ooit zooveel teederheid, in uw kringen zooveel lieflijkheid en vrede, in ons samenzijn ooit zulk een eenheid des Geestes gevoeld als sinds dien vierden dag des !

jaars ?

Satan waande Jezus in zijn koninklijke heerschappij te treffen en zie in lange blonk die koninklijke macht van Koning Jezus over de harten niet zoo uit als juist in deze dagen. Niet Jezus maar Satan heeft moeten bukken in het eind.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen