Het dreigend conflict. - pagina 40

38 Met name rust die last op die Bedienaren des Woords, die eerst meehielpen verklaren, dat het afgeven van deze attesten ons door Gods Woord verboden wierd; en alzoo er ook nu nog medeaansprakelijk en medeverantwoordelijk voor zijn, dat de Kerkeraad maar nu van achteren overliepen tot de tegenoverdien weg opging gestelde meening, dat Gods Woord het niet verbiedt. D. w. z. dat Om voor een loochenaar van den Gods Woord niet verbieden zou Christus met eigen hand de deur open te doen, waardoor hij toegang erlangt tot het II. Nachtmaal des Heer en. Hierin toch ligt zulk een onbegrijpelijke tegenstrijdigheid en iets zoo onverklaarbaars, dat er uitsluitsel komen moet. Reeds in de Memorie, die hier achter volgt is dit punt dui lelijk uiteengezet, en nog dezer dagen las men in een bekend weekblad, toen het den 22 December verscheen, desaangaande het navolgende, dat, als over het geheel de meening der Commissie uitdrukkende, hier wordt inge-

zelven

;

:

lascht.

Heel de kerkelijke quaestie van Amsterdam, zoo las men daar, Of God de Heere in zijn Woord beweegt zich om dez-j ééne vraag het afgeven van de verlangde attesten al dan niet verbiedt. Verbiedt God de Heere in zijn Woord dit wel, dan is de zaak hiermee ook uit, en valt er niet verder te redeneeren. Dan mag de kerkeraad ze niet afgeven, er kome van, wat er van kome. Gehoorzaamheid is beter dan offerande. Tóch te doen wat God de Heere in :

zijn

Woord

verbiedt,

is

eenvoudig doodelijke zonde.

dit in zijn Woord niet, dan ligt de zaak ook even eenvoudig. Want we zouden den dienaar onzes Heeren Jesu Christi wel eens willen leeren kennen, die de vermetele stoutheid aandorst, om de belangen van een zoo groote kerk als die van Amsterdam er aan te wagen, als hij niet gedwongen wierd door een stellig bevel van zijn God. Dit is dus eigenlijk het éénige punt, dat de deur dicht doet, en waardoor de zaak moet uitgemaakt. Te zeggen //Ge hadt het anders moeten aanleggen", doet niets ter zake. Want stel al, dit ware zoo, en de kerkeraad had duizend flaters begaan, dan nog zouden we den Christenleeraar wel eens willen leeren kennen, die zeggen dorst //Omdat ge vroeger de zaak verkeerdelijk hebt aangelegd, moet ge nu dan maar doen u-at God verbiedt!" Ieder voelt immers Dit kan niet. Dit kan nooit. Wat ik ook vroeger verkeerd hebbe gedaan, Gods verbod gaat altoos door, en als, hoe ook of door wien ook, een zake van mij gevorderd wordt, waarvan ik kan aantoonen dat God de Heere ze mij in zijn Woord verbiedt, dan moet ik weigeren. Kom ik dan om, dan kom ik om. Maar in geen geval mag ik dan doen, wat God verbiedt. Dit is zoo klaar, zoo eenvoudig en zoo duidelijk, dat we ons niet kunnen voorstellen, dat één eenig Christenmensen hiertegen iets zal

Maar ook, verbiedt God de Heere

:

:

:

—

:

kunnen of willen inbrengen. die

Indien er zeggen :

dus te Amsterdam De kerkeraad van

of daarbuiten Christenbroeders zijn,

Amsterdam

mag de

attesten

wel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen