Uit de diepte - pagina 63

57 Wij vinden daarvan een beeld in de Schrift in psalm 24, Wanneer de arke des verbonds door David in de overwonnen burcht Jebus zal worden ingebracht, dan zingt hij » Verhoogt, o poorten! nu den boog; rijst, eeuwge deuren! rijst omhoog; opdat de Koning in moog' rijden!" De gedachte is heerlijk Zal de Koning ingaan, dan moeten de bogen der poorten zich verheffen, anders kan Hij zijn intocht niet volbrengen. Zoo nu ook is het met het harte des menschen het is door de zonde] in allerlei plooien geraakt, eng geworden, zoodat de Heere der heerlijkheid daar niet binnen kan gaan. Het moet zich openen, de poorten of deuren moeten met het harte zelf verwijd, gelijk David betuigt in Ps. 119: »Ik zal den weg uwer geboden loopen, als Gij mijn hart verwijd zult hebben." Dit heeft bij Zachéüs plaats, wanneer hij den Heere in huis ontvangt. Jezus heeft op hem gezien, hem aangezien in ont:

I

;

ferming. Hij was wel rijk naar de wereld, maar hij was veracht door de Joden, en ach, hij was arm in God, hij miste het eeuwige goed, de schatten des eeuwigen levens Wel droeg hij het teeken des verbonds, maar hij was onbekend met den inhoud van dat verbond, met Christus, door den Vader gegeven als een verbond des volks. Doch ziet, die Christus heeft tot hem gesproken, hem bevolen, en hij heeft gehoord en het gebod opgevolgd. Aan hem is vervuld het woord der Schrift, Ps. 110: j>üw volk zal zeer gewillig zijn op den dag uwer heirkracht !

in

En, wat het bijzondere is, het is, of er reeds genoegen wordt gevonden, heerlijkheid wordt Met blijdschap in dit nauw aangevangen werk.

heilige sieradiën."

door

hem

gesmaakt neemt hij

de zijnen in huis, niet den Heere volgen met blijdschap geeft Hij van het vele, dat hij bezit. Het is hem eene weldaad, den Heere van het zijne te mogen dienen. Zijn hart is verruimd en het ontplooit zich. Als Martha dient 'hij den Heere, doch Veel, hij verzuimt tevens niet als Maria het beste deel te kiezen. meer dan hij geeft, ontvangt hij. Hij hoort woorden des levens woorden die hem ontdekken aan eene schuld, geheel zijn leven

alleen,

den Heere ook die

maar

en

Hem

;

,

opgelegd tegenover den heiligen God des verbonds maar ook woorden van vertroosting, woorden van schuldvergevende genade. De Heere onderwijst hem in den weg, zooals wij uit psalm 25 hebben opgezongen, en Zachéüs laat zich onderrichten, hij vindt de onderwijzing zoet. Hoe zalig is hij, het geklank des Evangelies te vernemen; zijne blijdschap vermeerdert van ;

oogenblik tot oogenblik over de komst des Heeren in zijn huis. Vergeten wij echter niet, dat die blijdschap niet onvermengd die het zagen, murmureerden, zeggende: Hij is » Allen, is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen