Uit de diepte - pagina 423

417 In waarheid, zijn einde zal zeker zalig zijn; want Gods onbezweken trouw zal nooit zijn val gedoogen. Dagelijks verderft hij zyn weg; maar zijn God blijft getrouw en vergeeft menigvuldiglijk. En daarom, ook wat achter hem ligt, behoeft hem nooit te benauwen, als zou het hem zijn heerlijke toö^o^s*^ kunnen ontrooven. tvJ*'t j fftzj^ Rijk vertroostende gedachte! Ja, op den Oudejaarsavond r/^yr'^ s\a.iit de Christen ook een blik in het verleden. En die terugblik moge hem wijzen op zijn vele zonden, waaraan hij zich dagelijks heeft schuldig gemaakt die terugblik moge hem ontroeren en zelfs een tranenvloed aan zijne oogen ontpersen, nochtans hij behoeft niet te weenen als degenen, die zonder zal zalig zijn.

;

hope en toevlucht zijn. Hij schreit zijne tranen aan den voetbank van Gods genade. Daar gedenkt en belijdt hij zijne zonden, zyn ondank, zijne ontrouw en alles, wat hem drukt. Daar pleit hij op het bloed van Christus, dat van alle zonden reinigt, en vindt hij een God, die zijne ooren neigt tot het geroep zijner ellendigen. En ziet, als hij dan aan zijn hart mag gevoelen, dat zijn God hem heeft gehoord, dan kan hij weer getroost opstaan, en zet hij zijne pelgrimsreize voort in het big vooruitzicht, dat die trouwe God hem straks zal thuis halen, als wanneer hij niet meer klagen zal over zijne zonden, maar roemen in de genade, welke hem volkomen verlost heeft.

God te zijn, en dat in heilig sieraad, volkomen de zonde, nogmaals, welk een zalige toekomst! En als reeds het vooruitzicht zoo goed en zoet is, wat zal dan de werkelijkheid zijn! Van de vrijgekochten des Heeren getuigt de profeet Jesaja dat s-eeuwige blijdschap Eeuwig

verlost

bij

van

,

op

hun hoofd

wezen; vreugde en blijdschap zullen zij aangrijpen; treuring en zuchting zullen wegvliede n". En eveneens getuigt de zal

apostel Johannes in onzen tekst; daarin spreekt ook hij van die se e u wig e blijdschap". Van de ontelbare schare toch, die hij zag voor dea troon en voor het Lam, meldt hij

d

ons:

»en

palmtakken waren

in

hunne han-

e n."

Deze palmtakken zijn in hunne handen tot een bewijs en teeken van hunne blijdschap, nu zij de overwinning over de zonde hebben verkregen. Van de zonde zijn zij volkomen verlost, en met haar is alle treuring en zuchting weggevloden. Nu houden zij hun eeuwig loof huttenfeest in het ware, in het hemelsche Kanaan, en zingen hun nimmer eindigende feestzangen ter eere van Hem, wiens liefde en genade hen tot deze heerlijkheid heeft verkoren en gebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen