Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 266

;

DK ONDERNOMEN VELDTOCHT.

248

nooü onder censuur

dat de kerkeraad den heer B. v. Asperen Vervenne

heeft gesteld,

»ooii voor afgescheiden van onze kerk verklaard heeft, nooi^ besloten heeft

lidmaat

dat de heer B. v. Asperen Vervenne, daargelaten den zin dien wij zouden

Eindelijk

zijne verklaring

moeten hechten aan heeren

de

leden

om hem als

roijeeren.

te

Moll en

E.

:

—

den

in allen gevalle niet

•

door onze mede-

zin

hunne

hunne aanklacht daaraan gehecht,

S. Piccardt in

verklaring toch bernst op woord-verandering en begripsverwarring, daar „de leer in

onmogelijk

kerk''

—

leer der kerk'\

Dat de heer B.

Asperen Vervenne

overeenstemming

de

heer

B.

niet

vermaand werd

dat

hij

even

beginnen

met

zijne verklaring niet

hem medegedeeld

waarin

zijn,

tot intrekking,

van

ook

Onzes het

achten

inziens

teerende

is

wij

is

om

werd, dat de Kerkeraad zijne ver-

onderhouden werd over

jaar 1867, het

te

den

te

verkiezen^

tot

te

haar van

pas

te

:

als gecensureerd, afgescheiden,

handelen door over

en

kwam — en gevonden om den heer

jare 1867 geene reden heeft

beschouwen

zijne verklaring,

jaar waarin de gemeente zou

gaan

of afgesneden.

de bevestiging van

tot

Ouderling dezer gemeente. van het Classikaal

\ oorzitter

Bestuur

te

Goes op

zijn

te

zij

bij

ingediend, ook omdat wij aldus genoopt werden compromitverstrekken,

kerkbestuur

en

wat

wij

Bestuur,

Classicaal

herroepen,

de gansche aanklacht onregtmatig, en het doet ons leed dat

inlichtingen

Provinciaal

te

genoegzaam geïnformeerd.

Bestuur

Classicaal

uw

van maken, „de

dit kerkgenootschap,

zoodat geene herroeping

heeft,

den genoemden Heer, wettig verkozen vriendelijk verzoek

het

tot

na den

meenen dus regtvaardig

En hiermede

behoefde

hare Ouderlingen^ Diakenen en Predikanten

zelve

B. van Asperen Vervenne te

Wij

zelfs niet

Kerkeraad

de

als

Kerkeraad

de

er

Asperen Vervenne zich vervoegd hebbende voor den Kerkeraad

v.

nul en geener luaarde beschouwd dat

wat de aanklagers

namens den Kerkeraad den 29 Junij 1858 een schrijven 3, waarmee de Notulen des Kerkeraads van 28 Junij 1858

klaring niet kon beschouwen als afscheiding

dat

als

hij,

ontving, zie afschrift bijlage in

beteekenen

daargelaten zeggen wij deze gansche spitsvondige reden van bezwaar. v.

reden dat

eenvoudige

de

kan

zelfde

't

die

wij

opvolgend

elk

voor het

moeten vermeerderen

zullen

hooger

kerkelijk

collegie,

bij

aldien het

echter niet verwachten, de aanklacht als gegrond beschou-

wen mocht. Met oprechte heilbede

Namens

Met zulke ervaringen zoo

de

den Algemeenen Kerkeraad der Ned. Herv. Gem.

achter mij had ik goeden

Goes.

«hoogere" Besturen, die de grootste behoefte aan voorlichting had-

maar de noodige gegevens ontvingen.

den,

te

moed voor de toekomst

Ik begon dus met het Regle-

ment van 1859, dat van 1875, en de Wijzigingen, gebracht,

nevens

elkander

te

doen drukken,

daarin laatstelijk aan-

men gemakkelijk

opdat

te

weten zou kunnen komen, welk misbruik van vertrouwen er gemaakt was.

Met

zeer grooten spoed

ook aan worden.

alle

De

i)

werd

dit

andere personen, die

stuk geredigeerd,

bij

gedrukt,

gezegende uitwerking bleef dan ook niet

uit.

ontving ik van een hoogstbekwamen en zéér invloedrijken, elk kerkbestuur staanden, vriend dit schrijven 1)

Reeds den 20st«" ofschoon buiten

:

Ik verloor in die dagen bijna mijn hoofd. Vandaar

Noot.

verzonden,

de zaak betrokken waren of konden

mede de

onjuistheden in de laatste

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen