Uit de diepte - pagina 199

193 des Satans denkt dit natuurlijk wel, en wendt zich onwillig van den strengen eisch der wet af. Maar anders is het met den door de heiligheid Gods veroordeelden zondaar. Het is hem vreeselyk, verloren te moeten gaan, maar hij blijft onder het oordeel der wet en erkent, dat het recht is, dat God zoo met

hem

doet.

Ja, recht! Wat bange dagen en nachten volgen, waarin de wet telkens hem toeroept: »Ik verklaar u onrein." Of de worstelende ziele niet naar uitkomst dorst? Zeker wel, maar zij moet zich voor het eerlijk oordeel des Heiligen bevend en sidderend buigen, want als gij zoo iemand vraagt, of hij weer teruggebracht zou willen worden in zijn ouden toestand van ruste, zal hij, wanneer geen huichelarij of zelfbedrog hem voor een tijd in dezen staat gezet heeft, zeggen: »Neen, niet terug, ofschoon ik onrein verklaard ben en iedereen voor mijzelven waarschuwen moet. Daar is ook niets geheels aan mij van het hoofd tot de voetzool toe." En zoolang de eisch der wet daar tegenover hem staat, is de zondaar evengoed als de melaatsche, een balling.

II.

Maar ziet, daar komt de Christus voor den melaatsche en nu begeert deze te spreken uit de overtuiging, dat de Heere ;

de onreinverklaring der wet te vernietigen en maken. Deze overtuiging, wij zagen het reeds, hebben andere menschen hem niet kunnen geven, want hoe zouden zg er zelven aan zijn gekomen. En zoo zij haar wel bezaten, hoe zouden zij met dezen onreine hebben durven spreken. Het is de Heilige Geest geweest, die hem, zonder dat hij er zich van bewust was, geleerd heeft, dat de Heere de Goddelijke macht had, den onreine rein te maken. Toen vergat hij ook, dat hij iedereen voor zich te waarschuwen had. Hij viel aan 's Heeren voeten, terwijl hij bad: » Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen." Indien gij wilt, zoo sprak hg, niet om daarmee te kennen te geven, dat hij twijfelde, maar wel om te doen uitkomen, dat hij den Heere niet smeekte op grond eener hem persoonlijk gegeven, voor anderen klaar te onderkennen Goddelijke belofte of openbaring. Ootmoed spreekt uit de eerste woorden zijner bede. Erkenning van schuld, waardoor hij elk recht miste op eenige gave. Van den wil des Heeren alleen hing het af, of door hem het rechtvaardig vonnis der wet zou tenietgemaakt worden. En de Heere Jezus V Zijn antwoord bewijst èn zijne majesteit èn

bg

hem

machte rein

is

te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen