Uit de diepte - pagina 146

140 het discipelen, straks vrienden, ja broeders des Heeren, kinderen Gods en erfgenamen, heiligen en beminden. o, Wonderbare genade Gods Daarbij mogen onze zielen wel wegzinken in aanbidding en vragen: s>En dat die wormen der aarde, die doemsehuldigen?" o. Geve God aan zijn volk, uit de diepte te roemen in genade van Hem. !

Psalm

45

Deut. 33

:

:

4

en

5.

26'".

De Heere God

geeft dikwijls aan zijne kinderen te getuivan Hem gedurende het geheele leven, zoodat er geen twijfel omtrent het eeuwig lot overblijft. Van die hoog begenadigden verwachten dan met gespannen verwachting vrienden en betrekkingen een levenseinde in gejuich, doch niet altijd wordt dit aanschouwd. Het leven van den vader der geloovigen liet geen twijfel over omtrent zijn staat, en in stilheid is hij heengegaan. Een Jakob daarentegen had een leven achter zich niet alleen van zonden, die zijne jonkheid had misdreven, maar ook een mannelij ken leeftijd, diep schuldig voor God. In Eebekka's raad moge geloof zich openbaren aan de belofte Gods, veel meer toch ongeloof, alsof de Heere niet machtig was om zijn woord te volbrengen zonder de zonder het geloof van Rebekka hulp van. hare hand. Ach ging Jakob in haar ongeloof voort, en het was wel diep verootmoedigend, dat op Pniël moest worden geantwoord: »Mijn naam is Jakob." Was het daarom misschien, dat op het sterfbed van Israël ten aanhoore van alle zonen de stem des Heiligen Geestes zich zoo heerlyk verhief? Neen, nu bleef er geen twijfel over, of hij werd verzameld tot zijne vaderen. Had hij gesproken van den God zijner vaderen Abraham en Izaak, het altaar, na Pniël gebouwd, had hij kunnen noemen: » De God Israels is God"; en na zyn sterven werd de Heere de God Jakobs, de God van het drietal aartsvaderen genoemd. Soms schenkt de Heere een Abrahamsleven en een Jakobssterven bovendien. Dat was aan Mozes, den man Gods, gegeven. Bij Israël moest ook de laatste zweem van vreeze worden weggenomen, alsof met het aardsche Kanaan ook het hemelsche

gen

!

voor

hem

zou gesloten zijn. het weleens aanschouwd, hoe

bij dat los worden der ziele van het ziekenkleed, hier in dit Betbesda gedragen, de geest steeds helderder wordt ? Is het niet, of bij het naderen van den dood het oor meer kan hooren en het oog als

Hebt

gij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen