Dagen van goede boodschap - pagina 120
I. In den kerstnacht
„EEN STER UIT JACOB
112
!'
geurt geen beekje, dat meer huppelend voortkabbelt alle stroom des levens schijnt gestremd. Alles is stil, is eenzaam en verlaten om ons heen geworden. ;
;
En wat nog
het
den
aan
niet
bittei'st
indruk
mag
heeten,
ons maar
die koude, dorre,
wintertoonelen veel beter en juister en meer naar
-donkere
dan het blozeml en bloeiend lenteleven, ons het
waarheid
beeld toonen van wat deze wereld en
ze
we kunnen dat
ontworstelen,
om
leven
werkelijk
is.
De prachtige zomernatuur was wel veel schooner, maar bedroog. Ze loog ons hart, dat gedwongen meêlachte, en
nu we, weer een eigen
jaar in ervaring rijker geworden, ons af-
wat ons beter het
vragen,
en
hart
op den bodem van ons bodem der wereld terug-
leven
leven op den
het
geeft, de verleidelijke zoetheid der lentedagen, of het tafereel, dat
de winter voor u ontrolt, wie
is
doodscha
er nu, die zich-
kent, wie, die de wereld in de diepte van haar stroom
zelf
on die
peilde,
niet,
nog, bitterder van
moet:
,/Die
dorheid
en
lente
met
bitter gevoel
Helaas, die donkere
loog.
van dood
van teleurstelling en
beschaming, het klagen en betuigen
zelf
eindeloos
ligt
schaduw van
ver gespreid over de
velden dezer wereld en eindeloos diep geslagen over de ver-
borgenheid van mijn eigen gemoed.''
Dien weemoedigen trek kent ook het kind der wereld, maar de bange werkelijkheid van dien dood, die over ons leven hangt, kent alleen het kind van God.
Het kind der
Met oen de
speler
trekt
wei'eld
nog altoos aan de
den worp
;
en
als
die
worp
zijn
speeltafel.
hope bluscht,
een oogenblik bange benauwing over zijn
ziel.
Maar
weer kan de worp gewaagd worden; en met nóg driftiger hartstocht dan zoo straks waagt de rbekelooze speler nogmaals zijn inzet. Hij kan maar niet gelooven, dat het heusch verlies zou zijn. Hij wil, hij moet winnen. En met een hartstocht, die niet te breidelen is, speelt hij tot den laatsten worp door. En zoo nu is het kind der wereld. Zijn spel wordt gevormd door zijn illusiën. En wel stellen die illusiën hem hoor, weer gaat het spel
'
zit
oog, glinsterend van den hartstocht der hope, waagt
telkens teleur.
En
;
wel gaat er telkens een somber,
fluiste-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887
Abraham Kuyper Collection | 150 Pagina's
![Dagen van goede boodschap - pagina 120](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/abraham-kuyper-collection/dagen-van-goede-boodschap/1887/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887
Abraham Kuyper Collection | 150 Pagina's