Uit de diepte - pagina 354

;

348 steen,

die

Heere

hem

bem

tot

peluw dienen moest, nederlegde, was de

Luz

te

verschenen,

om hem

in een

droom een

hemel en aarde verbond, waarop en nederklommen; en zie de Heere stond boven aan die ladder, en zeide tot Jakob: »Ik ben de Heere, de God van Abraham en van Izak dit land, waarop gij ligt te slapen, zal Ik u en uwen zade geven." Welk eene vertroosting! Hoe kon hij daaruit bemerken, dat de Heere niet met hem doen wilde naar zijne zonden. Jakob is daarop naar Laban getogen en heeft twintig jaren aldaar vertoefd. In al die jaren zag hij Ezaus aangezicht niet hij heeft in het harde diensthuis van Laban verkeerd. Edoch, uit kleine beginselen is hij groot geworden. Hij heeft echter ook den last en de hitte des daags verdragen, en de vergelding voor het jegens zijn vader en zijn broeder gepleegd bedrog met woeker ontvangen. Eindelijk is de maat der ellende vervuld. Gedurende al den tijd van zijn verblgf bij Laban heeft de mond Gods niet meer tot hem gesproken maar nu laat de Heere een lichtstraal voor Jakob door de wolken heenbreken. De Heere heeft gesproken: »Ik ben de God van Bethel", en dit heeft Jakob er van verzekerd, dat hij niet alleen niet buiten de gunst Gods, naar het land zyner vaderen wederladder te laten de engelen op-

zien,

die

—

;

;

,

keoren zou.

Jakob was dit bevel niet ongehoorzaam geweest. Met zijne vrouwen en zijne dienstmaagden en zonen is hij op reis getogen, en toen Laban hem had achterhaald, durfde hij dien harden, baatzuchtigen

Laban

afgodendienaar

in

het

aangezicht wederstaan.

weder afgetrokken, na een verbond met Jakob gesloten te hebben. Daarop is de aartsvader met zijn gezin verder gereisd. Maar hoe nader hij bij het beloofde land komt, hoe meer zijn hart angstig begint te kloppen. Daar bereikt hem het gerucht, dat Ezau hem tegemoettrekt met vierhonderd mannen Jakob vreest zeer. Hij verdeelt zijn heir in twee hoopen; als Ezau de eene heeft verslagen, dan zal de tweede nog ontkomen Hij zendt een geschenk in vee met is

eindelijk

—

!

!

herders vooruit om, zoo mogelijk, Ezau vriendelyk te stemmen. In den nacht laat hij daarna zijne vrouwen en kinderen over het veer van den Jabbok gaan, tegelijk met al zijn vee; doch hijzelf blijft aan deze zijde om in de eenzaamheid tot God te bidden. Zoo zat Jakob alleen in zgne tent. »En een man worstelde met hem, totdat de dageraad opging." zoo lezen wij. Dat onder dien man de Heere Jezus te verstaan is, blijkt uit vs. 28 en 30, waar betuigd wordt, dat Jakob eenige

zijner

zich vorstelijk gedragen

had

in

zyn

strijd

met God. De wor-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen