Uit de diepte - pagina 735

729 aangezicht

van met

des Heeren in het land der levenden, inplaats een bange klacht met een lied des lofs op de

lippen.

Wie waarlijk heilbegeerig en met volharding van den Heere het leven afsmeekt in den van Hem verordenden en uit ontferming geopenden weg, zal het leven ontvangen, zy het ook op

's

Heeren

tijd.

Zulk een smeekend zich wenden tot den God des levens om leven voor zijne ziel, is geheel naar den Woorde Gods, en daarop gegrond. Hij, die leeft, kan der ziele het leven geven en zoo gedurig hergeven en vermeerderen, dat het door alle dor- en doodigheid heen telkens weer uitbreken en van alle stofomwindselen zich losworstelen moet, en de ziel weer opstijgen kan naar die eeuwige heuvelen des lichts, waar zij En niet alleen kan alle aardsche nevels beneden zich ziet. de God des levens dat bewerken, maar Hij wil en zal het ook. Zijn eigen Woord is daarvoor ten onderpand. Heeft de Heere niet gezworen bij zichzelven »Zoo waarachtig als Ik leef, zoo Ik lust heb in den dood des :

goddeloozen, maar daarin heb Ik lust, dat de goddelooze zich bekeere van zijnen weg en leve"? Waarheid

Heeft zelve

die de Mond niet getuigd

Hij, is,

:

der waarheid, ja, die de

»Alzoo lief heeft God

de wereld gehad, dat Hij zijnen eeniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige Heeft Hij ook zijn Woord en zijne beloften ons door den Doop ? Wie onzer dan uit den nood der ziele, en steunende op de beloften Gods, die in Christus allen ja en amen zijn, mag bidden om levend gemaakt te worden, hij zij ten volle verzekerd, dat hem naar het Woord des Waarachtigen geschieden zal. En mocht dit niet aanstonds plaatshebben, hy vertrage niet in het bidden, maar volharde, steunende op de beloften en onderpanden Gods. Ja wat meer is, het gebed om levendmaking draagt de kiem der vertroosting, het bewys der verhooring in zich. Of zegt mij, gij, die dorst naar God, gelijk het hijgend hert verlangt naar de waterbeken, vanwaar is toch die knagende pijn der ziele over zooveel geesteloosheid en dorheid? Is dat uit u? Spreek ik te stout of te voorbarig, als ik zeg, dat dit uit God is? Is dit niet een onwedersprekelijk bewijs, dat Hij naar den rijkdom zijner voorkomende liefde en vrije genade het goede werk in u heeft begonnen? Wat waarlijk dood is, huivert niet voor zijn eigen koude. Neen, gij, die met weemoed en smart het dagelijks moet opmerken, hoe uwe ziel nog kleeft

levenhebbe"? niet verzegeld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen