Uit de diepte - pagina 751

745 die daar nedervallen, vruchtbaar makend, op de anders dorre bergen van Sion, er bij Hem veel meer voor het volk, dan zij in o, Wat is den regel denken, vanwege donkerheid der ziele en kleingeloovigheid Eén blik op zijne volheid, éen teug uit deze bron !

ziel, doet haar beschaamd staan over eigen kleingeloovigheid, en verwonderd over de goedertierenheden des Heeren. »Komt," zegt Hij, »eet van mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb." Zyn volk wil menigmaal, gansch verkeerd, uit kracht van bet werkverbond en van wettische woelingen des harten, in zichzelven een zeker iets zoeken, dat toch de voorwaarde der genade moet zijn. Ook bij de meest gereformeerde belydenis, is de Remonstrant in ons hart een vijand, die eerst sterft, als het lichaam der zonde afgelegd wordt. Maar hier staat, dat nederdaalt. Gaven, de zegen des Geestes op genomen om te deelen onder de menschen, vloek- en doemwaardige menschen, van zichzelven tot alle boosheid geneigd en tot alle goed onbekwaam. Gy nu, o mijne schapen, schapen mijner weide! gij zijt menschen. o, Heilgeheim, bij aanvang en bij voortgang door ons te leeren, als een gansch onreine onder de besprenging van Christus' bloed te mogen komen, en te mogen zuchten: »Gun leven aan mijn ziel!" Ook dat is dan al wederom een van die kostelijke gaven, die Hij genomen heeft om uit te deelen onder de menschen. Maar, wat wordt dan ook, door zijne genade, in de practijk des geestelijken levens, de voor het onder schuld gebogen en verslagen zondaarshart zoo troostrijke waarheid ondervonden, die ons tekstwoord als derde vrucht van zijne hemelvaart verbij ü te meldt: »Ja, ook de wederhoorigen,

verkwikt het hart en verlevendigt de

menschen

om

wonen,

o

Heere God!

J a o o k. In die woorden is uitgedrukt, dat het een wonder van genade is, wat hier vermeldt wordt. Er is hier eene opklimming in de woorden van den psalmist. De Heilige Geest heeft die groote zaak te kennen gegeven, dat Christus tot dat einde verhoogd is, opdat Hij de zaligmakende, levendmakende en leven onderhoudende gaven zijns Geestes den menschen zou deelachtig maken. Maar nu dringt de Geest verder door, om aan de eene zijde nog nader aan te duiden de voorwerpen, over welke die genade zich uitstrekt, en aan de

andere

zijde hare grootheid en heerlijkheid te roemen, waarbij ten slotte de ziel van den psalmist zich als 't ware verliest in de aanbidding van dien getrouwen en onveranderlyken

dan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen