Uit de diepte - pagina 80

,,

74

om het daar nedei- te leggen voor de apostelen den eersten tyd ook de zorg voor de armen der gemeente voor hunne rekening hadden. Nauwelijks had hij tot Petrus zijne leugen uitgespi'oken, of de apostel antwoordde hem, door den Geest Gods voorgelicht wat er in het hart van den bedrieger was overlegd: «Ananias! heeft de Satan uw hart vervuld?" Waarom hebt gij, zoo is de bedoeling, niet tegen Satan gestreden, maar getogen die

,

in

waarom

hem toegelaten, dat hij uw hart geheel heeft ingenomen met gierigheid en geveinsdheid d a t gij den Heiligen Geest, die toch in ons, de apostelen des Heeren, woont, liegen ;

zoudt en onttrekken van den terwijl

gij

voorwendt

alles

te

prijs des lands,

brengen?

Zoo het

(onver-

gebleven ware, bleef het niet het uwe; en verkocht zijnde, was het daarvoor ontvangen geld niet in uwe macht; kondt gij daarmede niet

kocht)

handelen, gelijk gij verlangdet, zonder dat de gemeente eenige is het daarop zou kunnen laten gelden ?

aanspraak

dat

deze daad

gij

men, om

te

trachten

in

Wat uw hart hebt voorgeno-

de gemeente met valschen schijn te

bedriegen ?Gij

hebt den menschen niet gelogen,

maar God e,

want de Heilige Geest woont

Christus

in de

kerk van

!

Nauwelijks zijn deze woorden uit den mond van den apostel, Ananias wordt door de hand Gods getroffen. «A n a n i a s, deze woorden hoo rende, gaf den gees t." Was het te verwonderen dat er groote ontsteltenis kwam over allen die dit hoorden, welke daardoor tot de overtuiging kwamen, dat de Heere zijne woning in het midden dier vergadering of

,

gesteld

had?

die in het midden dier gemeente waren stonden aanstonds van hunne zitplaatsen op; zij schikten hem, die in zulk een ontzettend oordeel Gods gevallen was, toe, d. w. z. zij maakten de noodige voorbereidselen voor zijne begrafenis en droegen hem daarna naar den doodenakker. Dit alles kostte tijd, en de gemeente bleef inmiddels samen, wij kunnen ons eenigszins voorstellen in welke stemming des gemoeds. Saffira zat middelerwijl in huis op de terugkomst van haar man te wachten; wie weet in welk een gespannen verwachting, om te vernemen, wat de apostelen en wat de gemeente hem gezegd bad over zijne offervaardigheid. Doch haar echtgenoot keerde maar niet weder. Drie uren waren voorbijgekropen; eindelijk kon zij haar ongeduld niet langer

De jongelingen

,

;

bedwingen. Niet wetende

wat

er geschied was, ging

zij

naar de ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen