Uit de diepte - pagina 359

;

353

u vergeven"?

Kostte het ons tranen, dat wij zoo onheilig en God de Heere heilig; dat wij ongeneigd zijn den Heere de eere te geven, die Hem toekomt, terwyl het door ons gevoeld werd, dat Hij jaloersch is op zijne eer ? Een iegelijk onderzoeke zichzelven. Maar als wij weten het leven buiten Christus is de dood het ontberen van die zalige gemeenschap Gods is alles missen dan baart dit een zoodanigen angst, dat we niet kunnen nalaten den Heere met onze gebeden aan te loopen als een waterstroom, totdat Hij zich heeft laten verbidden. Dan worden er zeker leden verbroken dan wordt onze trotsche natuur gefnuikt soms doet de Heere ons zeer, juist op onze teerste plek; maar zelfs met een ontwrichte heup zullen wij in alles meer dan overwinnaars zijn. De geloovigen kennen zulke worstelingen. Als ze opnieuw voor den vlekkeloos Heilige geplaatst worden en hunne verdoemelijkheid aanschouwen; als zij zware grafsteenen op hunne wegen ontmoeten, die men in eigen kracht niet kan wegruimen, allerminst met gebroken leden, dan geschiedt het, dat de noodzakelijkheid gevoeld wordt, dat de Heere opnieuw zegent, omdat men toch geleerd heeft, zonder Hem niets te te kunnen doen. Hoe gaat men dan aan het vragen, aan het bidden en aan het smeeken en het einde is, dat men zijn weg op den Heere wentelt, die het maken zal. zijn

zijn,

:

,

;

;

—

;

En gij

zoo kunnen wij het ons voorstellen, mijne vrienden! dat om te gevoelen, dat de

in eene ure als deze behoefte hebt

God van Jakob met u

is.

Om zijne zonden was Jakob uit zijns vaders huis verdreven. Om onze zonden zijn wij uit onze kerkgebouwen geworpen, en we soms, zooals hier te Schoonhoven, buiten de muren der stad samenkomen. Toch kan er getuigd, dat de moesten

Heere ons daar heeft gezegend het gebed van enkelen om op de rechte wijze naar Gods Woord als gemeente des Heeren te mogen samenkomen, i s verhoord. Nu is er voor ons een gebaande weg gekomen om i n deze stad te vergaderen in het eerst was dat gansch niet te verwachten, doch de Heere maakte ons ruimte. Maar nu hebben we het weder noodig, dat de Heere zijn aangezicht over ons doe lichten. Wat baten ons de prachtigste kerkgewelven, wanneer de God des verbonds niet met ons is ? Als de Ezaus op de kerk komen aanstormen, en als dan het hart der godvreezenden in hen overstelpt wordt, dan is er behoefte aan, dat de Koning der kerk ons komt betuigen, dat Hij het werk, aan ons begonnen, ook zal voleindigen. ;

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen