Uit de diepte - pagina 519

513 is

de

val

ontzaglijk

zoo groot, en de diepte, waarin bet wegzinkt, zoo diep.

Vergeten wij het niet, dat ootmoed het zekerst kenteeken van genade is. Augustinus zeide ervan, dat het het eerste en het tweede en het derde in het Christendom is, en zoo » Altijd dikwijls men hem verder vroeg, hij antwoorden zou door de ootmoed". Och als wij onszelven van die hemelladders hebben opgericht en onszelven op de hoogste sport wanen, dan vallen die hemelbestormers van hun duizelingwekkende hoogte in den diepsten afgrond neer. Gods kracht wordt in zwakheid volbracht en Hij ziet de nederheid zijner dienstmaagd aan. Over de lage daken gaat de storm heen, welke torens vallen doet. De dief breekt niet in bij den armen heidebewoner, maar in de woningen der rijken. De waarheid, in onzen tekst uitgesproken, roept ons allen toe: » Waakt". Men is er soms op uit nauwkeurig de grenzen te willen weten, waar het zondige aanvangt, te berekenen wat er nog en nog, al is het dan ook ternauwernood, doorkan, en de mensch redeneert zoo lang en gaat ermede voort, tot nog een streep en nog een duim bij het zoogenaamd geoorloofde kan worden gevoegd. Hij zou willen vragen: »Hoe ver kan ik wel gaan, zonder tot de onvergeeflijke zonde te komen ?" Doch, wat dunkt u, vader en moeder! als gij uw kind op het hart hebt gedrukt op te passen, dat het niet in die gracht, in die sloot valt, doet het dan uw wil, als bet op den kant gaat loopen en daar oppast niet over te storten, niet af te glyden? Of is uw eisch, uw wil niet, dat het zoover mogelijk zich verwijderd houde? Doet gij dan ook alzoo, en haat den rok, die van het vleesch besmet is. Een verstandige vrouw begeerde eens, op hare reis in een groote stad aangekomen, een rijtuig om haar naar de plaats harer bestemming te brengen. Van de menigte, welke daar tot vervoer gereedstond, riep elk om strijd haar toe. Zij vraagde den eerstea: sZijn er geen gevaarlijke plaatsen, waar wg langs moeten rijden?" »o," Was het antwoord, >daar rijd ik langs op een haar." » Dan moet ik u niet hebben" was haar besluit. Zij vraagde een tweeden desgelijks. Die antwoordde: »Ik mijd die, zoover ik kan." »Gij moet mij rijden," was haar wederantwoord. Zij handelde wijs, niet waar? Maar met die onvergeeflijke zonde geldt het geen gevaar des tij delijken levens, maar de eeuwigheid. Die zonde dan zoover mogelijk ontweken! De Schrift roept u toe: » Bedroeft, wederstaat den Heiligen Geest Gods niet". Als eenmaal ook maar een voet van den zwemmer in den draaikolk gegrepen is, dan wordt hij geheel ingezwolgen. Om den doodslag te mijden, zegt onze :

!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen