Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 238

:

ONDERNOMEN VELDTOCHT.

I>E

220

daaraanvolgende werd dat besluit geteekend. Schijnbaar

is

de behandeling ver-

traagd geworden door het overslaan van het classicaal clavier, waarvan ik

boven sprak. Inderdaad echter heeft de vertraging medegewerkt

De

lijke beslissing.

niet

van de „Hoogere" besturen waren volstrekt

alle,

rechtskwesties moesten inmiddels

van

alle

op de

niet terstond

Amsterdamsche ellende

hoogte, of liever in de diepte der

niet

tot eene behoor-

zaak zelve was zéér ingewikkeld; de meeste leden, zoo

;

allerlei moeilijke

kanten bezien worden

;

de belangen

van zoovele personen en van zulk eene groote gemeente, maar

alleen

ook van Land en Kerk stonden op het

Maar

spel.

ieder, dat

spraak gevallen was, begreep bijna

zij

toen dan ook die uit*

gelijk stond

met eene

beslis-

sing in het hoogste en in het laatste ressort.

Niettegenstaande

het den

22'''^«''

vallen, ging het mij, toen ik er

nadat

Juni verijdeld plan, en

officieel

Karthago ingenomen had, en ik weigerde

hij

met den gelukkigen

En toch was het

afloop."

andere aan-

alle

kennis van bekwam, evenals Scipio, beslist elke „felicitatie

vonnis eer

te zacht,

dan

te streng.

Evenals de provisioneele schorsing, was ook die uitspraak met hare bevestiging onvermijdelijk.

Met de

konden

vernietiging der besluiten

wij niet volstaan,

omdat men

ons besluit in dezen eenvoudig als scheurpapier beschou wd zou hebben.

patibulum," Sedert als

1870 had de Kerkeraad steeds meer met die luiden gegekt, of hen

machteloos en goddeloos uitgekreten.

zwakke vrouwen met

niet ontzagen,

op den arm

zouden

te slaan, die

moesten

in

Daartoe werden

oogenblik

één

zelfs als

vuist en knie te

„Kerkmeesters" zich

duwen en met de hand

Ouderlingen of Diakenen er geen bezwaar te sluiten.

verlamd worden, of de zaak was verloren.

met de voorloopige schorsing, en deze

geraakt

zij

als

Wie

den neus van het Classicaal Bestuur"

in vinden, de deur „voor Zij

„Ad

zouden de afmakers der Kerkelijke Besturen geroepen hebben.

trof,

gelukkig, oogenblikkelijk doel.

Dat was van God hunner harten. gestraft.

Zij

Van

!

En

Hij heeft de hoogmoedigen verstrooid in de gedachten

werden met een oordeel van verblinding en verharding

verHinding

want

:

zij

namen den

schijnlijk

meenende dat de Kerk evenmin zag

ondanks

alle

slimheid

toch

gingen

zij

zeker voerde tot het verliezen van alles. niet

;

zich

bedwelmd

als

zij

zich

tegen

de

als

zij

zelve.

Van verharding

hardnekkig voort op den weg, die

De

leidslieden

kenden de kaart der

waren door de wierookwalmen van een troepje

onwetende en fanatieke vrienden, waanden

Waarheid

zij

en organiseerden tegelijk het grootst mogelijke verzet, waar-

onderwierpen,

Kerk

schijn aan, alsof

zij,

dat straks alle vrienden der

Synode zouden keeren,

en

hunne

zijde

zouden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen