Uit de diepte - pagina 620

614 I

zorgen, dat handwijzers waren geplant, opdat de vluchtende niet zou behoeven te verdwalen. Ook waren ze alle zes steden der Levieten. Van de oudsten dezer steden mochten zij, die er heenvloden, er op rekenen, zoo zi] moedwillig iemand hadden doodgeslagen, dat zij hier gerechtigheid zouden ontmoeten, afgewezen en aan den bloedwreker zouden worden overgeleverd. En daarentegen, dat de onge-

kwaad niet had gezocht hem had gehaat, maar door een ongeluk de oorzaak van zijn dood was geworden, hier ontferming en medelijden en verberging tegen de dreigende wrake vinden zou. Voorwaar, Israels geheiligde dichters mochten wel bij zulk lukkige

die

,

een

zijns

noch

gisteren

naasten

,

eergisteren

burgerlijke

verordening met recht uitroepen: »God heeft

—

aan Isrel zijne wetten aan Jakob zijne rechten en inzettingen gegeven zóo heeft Hij geen ander volk gedaan zij kennen ;

:

zijne rechten niet."

Daarom

de wetgevers en rechters van alle volken de wetten van Israël de grondlijnen zoeken, waarnaar zij zich te regelen hebben. Had men dit steeds gedaan, men zou niet, gelijk het thans eigenwillig geschied is, onnadenkend en lichtzinnig, de doodstraf, door dwaze barmhartigheid gedreven, hebben afgeschaft. Daardoor toch is onmiskenbaar de moedwil geprikkeld, de veiligheid van het menschelijk leven bedreigd en de gerechtigheid Gods met voeten getreden. zullen

weldoen, zoo

zij

in

II.

Schetsen wij nu haar gebruik. Ginds ligt Hebron vroeger Kirjath-Arba. 't Is een der oudste onder hare zustersteden op aarde. Kenden wij den tijd der stichting van Zoar in Egypte dan konden wij haar levenstijd bepalen, daar zij zeven jaren vóór haar gebouwd werd. Zij is gelegen in het land van den stam van Juda, tusschen de Middellandsche en de Doode Zee. De oude stad lag op den top, de latere op de helling van den berg. Plaatsen wij ons op den muur. Rondom zien wij vruchtbare valleien, beplant met wijngaarden. Ook het dal Eskol is daar, waar de verspieders van Israël eene ranke met den druiventros afsneden, die dienen moest tot getuige, of het land, aan Israël beloofd, ook gezegd worden mocht een land te zijn, vloeiende van melk en honig. Zien wij verder af westwaarts, dan ontdekken wij de eikenbosschen van Mamré, waar Abram woonde in zijne tenten, ,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen