Uit de diepte - pagina 553

;:

547 mede. Hier was meer dan natuurlijke liefde. Hier was genadewerk en band des Geestes. En nu hebt ge ongetwijfeld wel eens hooren zeggen: »Ja, dat mag ik Ruth nazeggen maar uw volk is mijn volk

—

uw God

het tweede: en

Maar

wij

moeten

mijn

God

—

;

dat

is

daarop antwoorden: Het

mij is

moeielijker."

wel

goed en

noodig, dat men vreeze voor de bedriegelykheid van het eigen het is w e 1 goed en noodig, dat men zichzelven nauw harte onderzoeke, en liever niet luid roepe, maar in stille verzuchting voor God verkeere. Het is ook wel natuurlijk en een gewoon verschijnsel bij Gods kinderen, dat men eerder durft gelooven, dat men Gods volk liefheeft, dan dat men God liefheeft, vanwege het hooge der zaak. Maar wg moeten ook bedenken, dat het een noodwendig aan het a n der verknocht is: 5>Uw volk is mijn volk, en uw God mijn God;" het een kan niet bestaan zonder het ander; het is water uit éen bron; het zijn openbaringen van éen en hetzelfde leven. Er was bij O r p a wel eene aanhankelijkheid aan Naomi ze scheidde wel met tranen; maar ze kon niet zeggen: »Uw volk is myn volk"; want zg was nog een Moabietische, en een ;

vreemdelinge van Gods volk. Maar wat beteekent het in Ruths hart en mond, als ze zegt »En uw God is mijn God"? Het is een terugslag op Naomi's woord: »Zie uwe zwagerin is wedergekeerd tot haar volk en keer gij ook weder uwe zwagerin na." Hare tot hare goden goden! o. Daar kwam Ruths harte open. Neen, die waren hare goden niet meer. o, Die h a d zij ook gediend. Maar neen, naar die goden begeerde haar harte niet meer. Al zijn slechts ijdelheden. Dat had ze geleerd. d' afgoón Neen, niet hare goden meer. Z ij had een anderen God leeren kennen: een God, die haar van nature ook onbekend was; maar die zich aan haar te kennen had gegeven als Israels God. Neen, naar haar oude goden ging haar verlangen niet uit. Maar Israels God te mogen kennen, onder z ij n e vleuge:

len te

volk,

mogen zich

in

schuilen,

zijn

bij

naam

Hem en

te

zijn

mogen wonen met al zijn heil te mogen verblijden

en de liefelijkheid des Heeren te aanschouwen en te onderzoeken in zijn tempel, dat was door genade haar lust en de keuze haars harten geworden. Neen, hare goden waren het niet meer, de goden der Moabieten; maar de Heere, Israels God, was haar God. o. Mochten we in dezen eenvoudigen en kinderlijken weg met haar samengaan. Want dat is de weg van de in Zion geborenen.

Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen