Uit de diepte - pagina 207

201 voortgaat en licht tot den vollen dag. En Paulus schrijft aan de Corinthiërs: ï>En wij allen met ongedekten aangezichte de heerlykheid des Heeren als in een spiegel aanschouwende, worden naar datzelfde beeld in gedaante veranderd van heerlijkheid tot heerlijkheid als door des Heeren Geest." Daar is dus wasdom. Daarop is alle arbeid des Heeren aangelegd. En wederom zegt Paulus tot de geloovigen » Mijne kinderkens, die ik wederom arbeide te baren, opdat Christus eene gestalte in u krijge." Zoo menigmaal dus de Heere zijne kinderen bestraffend tegenkomt, als Hij zegt: sHoe verstaat Gij niet?" ontdekt Hij u uw gebrek aan geestelijk verstand. Is dat niet beschamend? Maar acht gij het niet onmisbaar? Het raakt immers u-v leven en den vrede uwer ziel en doet u verootmoedigend zien, dat niet de Geest des levenden Gods, maar de geest uit u de geest dezer wereld uw hart vaak beheerscht. Het doet u zien, hoe dat geestelijke leven, door den Heere gewekt, ook door Hem levend gehouden moet worden. Hoe gij, en gij inzonderheid, van uwen Heere afhankelijk zgt, en hoe het waar is, wat er geschreven staat: »Al mijne kinderen zullen van den Heere geleerd zijn." Zonder dat onderwijs verstaan zij niet en nooit. Inplaats dat u dit nu tot zorgelooze lust zou leiden, moet het veeleer u doen uitgaan tot Hem om van Hem geleerd te worden en moet de bede om een hoorend oor en om een verhelderd oog gedurig tot Hem opgaan. Hoe droevig en beschaamd zullen de jongeren des Heeren daar voor Hem gestaan hebben; en wat moet er wel in hen omgegaan zijn, toen de Heere hun vroeg: »Hebt gij nog uw verharde hart?" Van de wonderen des Heeren omringd; zijne zaligende woorden telkens hoorende, en nog zoo ongeestelijk! Hoe menigmaal zorgt het hart, en klaagt Gods kind over »_een paar brooden", terwijl de Heere bezig is, ons eene ernstige, geestelijke les te geven Wij spreken over gevaar en nood en gebrek voor het tydelijke leven; terwijl de Heere ons wijst op grooter gevaar: gevangen genomen te worden door allerlei zonden. Terwijl de Heiland tot zijne jongeren spreekt over zijn lijden, dat Hij tegemoet gaat, twisten zij onder elkander, wie van hen wel de meeste zou zijn. Daarin hebt gij den toestand geteekend. Waar het zoo gesteld is, zal de Heere dat hart beschamen, maar om te genezen. Is dat niet onmisbaar ? :

,

,

!

Dat wij dan niet bij de oppervlakte blijven staan, maar om geesteslicht smeekend, mogen ontdekt worden aan ons gebrek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen