Uit de diepte - pagina 660

,

'k

Schatte mij geheel verloren

;

,;

,

;

Mocht van geen vertroosting hooren; Als mijn ziel aan God gedacht Loosd' ik niet dan klacht op klacht Peinsd' ik aan mijn vruchtloos kermen 'k

om ontfermen hoe God anders helpt,

Vruchtloos roepen

Dacht Mijne

ik, ziel

werd

overstelpt.

Slaap weerhieldt Gij van mijn oogen; neergebogen 'k Was verslagen .

,

En, verstomd door al 't verdriet. Wars van menschen, sprak ik niet. 'k Overdacht al d' oude dagen Jaren, eeuwen, gunsten, plagen, En wat immer aan mijn ziel Van Gods hand te beurte viel. Psalm 77:2,

3.

En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met niet, toen Jezus daar kwam.

hen

De andere

discipelen

Heere gezien. Doch

hij

dan zeiden

hem Wij hebben den :

teeken der nagelen, en zal geenszins gelooven.

handen

en mijnen vinger steke in het steke mijne hand in zijne zijde, ik

niet zie het teeken der nagelen

en

tot

zeide tot hen: Indien ik in zijne ,

En na acht dagen waren zijne discipelen wederom binnen, Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten

waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uwen vinger hier, en

1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen