Gereformerde kerkelijk congress :het juk der tweede hierarchie, drie referaten, op den 11 den Januari 1887 in "Frascati" voorgedragen - pagina 49

45 voorgeven Jezus' Kerk, zoo verandert ge door uv/ uitvlucliten het door hem ingestelde ambt, ja, zoo verandert ge door uw zelfgenoeg-

uw

zame mystiek het leven kruipen

eigen

in

niet

aan,

van

de

uw

verfoeid.

En

krijgsknechten

van

den

dorpen,

de

zelven

even

nu

Konings hofstad ons wapenschild

wat

er

wor-

zou als laf en eerloos

nog ware het

eerloozer

en

Koning,

zoo

hun

in

ze

in

de

afgelegen

genietend,

prêekje

gereformeerde

het

zoetelijk

's

verscheurde, laf

Jezus onzen

voorts niet naar vroegen

dat in Staats- Vlaanderen rustig

bataljon

vijand in

driekleur

onze

en

vertrad

Een

Heer.

terwijl

omslenterde,

al dat terug-

des Lichaams;

eenheid

rechten van

En daarom

liefde.

ging de breuke van het Huis Jozefs u

als

dan vromelijk opgesmukte zonde; een verloochenen een niet opkomen voor de Konings-

niets

is

der

zelf

kring,

er

geworden was van de Koningseere van

hun Vorst.

En op dien grond nu, Mannenbroeders, mag ons Congres tot geen andere slotsom komen, dan dat het juk der Synodale Hiërarchie, hoe

ook,

moet afgeworpen;

Kerken onzes

lands.

moet weg,

overmits

Koning

En

is.

Het

mv Kerk

in

niet

niet genoeg, dat

is

haar

bestaan

een

zelf

nu iemand: „Dan

zegt

ivij

alleen,

maar

worden,

vrij

in alle

maar^y

beleediging voor onzen

leef ik liever,

ondanks haar

Woord eu laat mij door haar afzetten!", dan is ons dit wel, müs men het dan ook doe. Doch vergeet niet Tot dusver hebben schier alle Kerkeraden, ook na 4 Januari 1886, tóch moGods

juk, naar

:

dernen tot het Avondmaal toegelaten en ten

We

conflict.

volstrekten zin te

het

komen juk

;

snijden

af,

mits het

zelfs

Utrecht bleef nog bui-

weg van vrijmaking dus niet in handelen naar Gods Woord maar niet toeve

ook

dien

en voorts een ieder er zich wel van

zelf

afwerpt

voor

de

toekomst

zijn

bewust

Kerk

zij,

veel

dat,

wie

sterker in

rechten stelt, dan wie zich laat uitwerpen door haar.

pad

Doch wat pad een iegelijk onzer ook verkieze (en over die keuze van volge morgen beraad), laat het optrekken tegen de Hiërarchie

door heel ons land algemeen wezen.

Niet onder wraakgeroep en veel-

min door broederhaat gedreven, maar

in het onuitroeibaar besef, dat

het zoo moet, dat het niet anders kan, en dat er slechts één slagboom

op ons

dien

weg kan

zondig

Voorspraak

vallen,

gebonden bij

den

zijn

om

ons het voorttreden te beletten,

aan den Mammon.

Vader het voor ons door

t.

w.

Maar verwerft onze zijn

Hoogepriesterlijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen