Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 69

HET PLAN DE CAMPAGNE. Gereformeerde Kerk, weer

Geuzen-ras

te voorschijn roepen, het kraehtvolle

brengen, en zichzelve aanzien als de Heeren Ministers en

heerschappij

tot

51

Kerkregeerders.

Verrukkelijk droombeeld

Er ontbrak

!

echter slechts dit aan, dat de

weg

niet deugde.

De den

Arasterdam ingeslagen weg was

te

de

1870—1875

uittewisschen,

40

in elk geval onveilig

:

dat gevoel-

sedert de vijf onvergetelijke jaren

van

gewisselde stukken over het Kerkelijk Beheer was het duidelijk,

Kuyper de gelegenheid schoon zag

dat, zoodra Dr.

Art.

de

Blijkens

zelve.

drijvers

in

er

Wel was

beproeven zou.

dit

hij

maar

gevoegd,

zijne

nederlaag van 1875

ten zijnen gevalle het beruchte

waren ook bepalingen

er

in gebleven of in

opgenomen, die de met dat Artikel bedoelde breuk zouden kunnen verhinAlzoo

deren.

gevoelden

band,

den kerkelijkeu en

rustig

andere

koopen,

te

het

tamelijk

veilig,

en

waren met behoud van

gingen

kalm aan het beheer raededoen. Ik weet

dat Reglement

eene

die voor de eerlijkheid

zij,

zich

werd

als een doortrapte »listigert"

koopen óók door onmatigen aan

werd

openbaar

werk

zijn

niet

zelfs

wel weer

gedoodverwd, schoon op

om, ware het mogelijk, minstens

wijze gevleid, te

zij

de ontwerper van

het,

lof in

getornd.

zijn stilzwijgen

het

openbaar.

Men

wachtte

En het

inmiddels zorgende dat al wie afwijkend scheen

schikte

tijdstip af,

ken

den Kerkeraad geweerd of gebannen werd, en mitsdien ook

uit

Commissie.

Kerkelijke

VVien

men

niet

op het stemmingsbevelschrift,

puntjes

in zijne plaats ter

benoeming voor

werd, schoon noode,

;

d,

dien

te

w.

z.

men

ge-

den-

uit

dorst te verwerpen, dien gaf

in

de

men

niemand anders

schreef

men voorshands nog niet missen

nog een poosje geduld, soms enkel om

te

kon,

blinddoeken.

Dit werd hunnerzijds beginsel vastheid en getrouwheid genoemd. Met zulke bedriegelijke

woorden vleide men zichzelven en de eigene

partij

der miskenning van verdiensten, gaven, en bereidvaardigheid te dienen,

werd

als een loffelijk

ik weet, niet den

om

;

werk den volke voorgesteld, gelukkig, zoover

Heere opgedragen. Alzoo ontstond

er bij

toeneming gevoel

van kracht, moed, vooruitzicht eener volkomene overwinning, den

anderen

hecht,

maar

velerlei oorzaken, in

positie,

en

aan

keurbende

al

liet

Kerk levende

en allerminst energiek en taai ten

de in de komst vaü het Godsrijk bovenal belang-

was

Gemeente komen, en haar

haar eigene begrippen, in hare maat-

hare levenswijze gelegen, wel aan de Kerk ge-

in

niet voor de

behoeve van de Kerk, stellende

terwijl

kant de moedeloosheid en ontevredenheid met den dag klom.

Tengevolge van schappelijke

het onrecht

de Gemeente

het

dan ook morrende,

laisez faire!

alles over zich en

de

bond wederom anderen de handen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen