Uit de diepte - pagina 577

,

571

Maar omdat Satan den mensch in zijne macht besloten had, moest de Zoon Gods de menschelijke natuur aannemen, om die menschelijke natuur weer aan Satans macht te ontwringen. Id de volle kracht des Heiligen Geestes betrad de Heere Jezus het strijdperk tegen Satan, in de woestijn, als het tooneel van verwoesting en ellende, door hem aangebracht. Daar wilde Hij hem als op zijn eigen gebied bekampen daar de ontbering en ellende verduren, als gevolg van Satans overweldigende heerschappij. Veertig dagen en veertig nachten lang onthield Hij zich van spijze en drank, om al de zwakheden en de behoeften der menschelijke natuur volkomen te gevoelen en te doorleven, maar door zijn Goddelijke kracht ze te beheerschen en te overwinnen. Moesten een Mozes en Elia als zondige schepselen, die onder de wet stonden, vasten ter voorbereiding tot de heilige taak, hun opgelegd; de Heere Jezus, die geen zonde gekend heeft, wilde zich onder de wet stellen, die het vasten gebood, om zich te bereiden tot de bekleeding van zyn ambt, dat Hy als Middelaar aanvaard had, om de schuld en den vloek der wet te vernietigen. En zouden een Mozes en Elia als zondaars bezweken zijn onder dat vasten, zoo God de Heere hen niet in zijne genade had gesterkt, de Heere Jezus, die dit vasten gewillig aanvaardde, heeft het door zijn Goddelijke kracht ten einde toe doorstaan. Hij wilde vasten, om zijn volk, dat eeuwig hongeren en dorsten moest, de geestelijke spijs en drank des eeuwigen levens te schenken. En nu Hij als Bondshoofd in zijn vasten al zijn volk Gode geheiligd heeft, is elk wettisch vasten, alle eigenwillige onthouding en pyniging des vleesches ;

heiliging van onszelven, veroordeeld, als miskenning van de diepe vernedering des Middelaars, in onze plaats ondergaan. Daarentegen is een » Evangelisch" vasten in den geloove om Jezus' wil aanvaard, als uitdrukking van waarachtig berouw, en als middel tot bestryding des vleesches, kenmerk van het ware leven, dat in Christus Gode geheiligd is. Aan het einde van den vollen tijd van veertig etmalen, in Gods Woord meermalen als een volledige tijdruimte voorkomend begonnen zich bij den Heere Jezus de behoeften des lichaams te doen gevoelen, niet omdat nu zijn Goddelyke kracht Hem begon te begeven, maar omdat zij niet langer tot beheersching noodig was. Maar dit gevoel van behoefte dat zeker ontzettend zwaar zal geweest zijn, werd voor Satan eene aanleiding tot verzoeking. Daar, in die woestijn, dat tooneel van Satans verwoestende macht, was geene spijze of drank te vinden. Doch wat kon dit gebrek Hem deren, die immers door zijn Goddelijke kracht in éen oogenblik tot tot

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen