Uit de diepte - pagina 17

11

moeten

zij

de kerk van Christus tegenover zich zien.

Vroeg

j>Zal zy daartoe de macht die gelegenheid meer dan éen hebben; is zij niet te arm, te klein, tenminste van krachten en middelen, om zich overal te vertoonen?" het antwoord moest daarop luiden: » Vervult de Heere zijne kracht niet in

bij

:

bevelen, waartoe Hij ook zijn gemeente geven?" kon het congres niet treden, want dan had het niet twee dagen maar wel een maand lang minstens moeten bijeenblijven. Toch wilde de vergadering de behandeling der bijzonderheden. Daarom bepaalde zij, dat de kerken provincies- en classisgewijze zouden bijeenkomen en het werk der barmhartigheid en de uitvoering ervan bespreken. Het eerste is reeds in de meeste provinciën geschied. Veel is er dus reeds gedaan, om Christus' kerk weer op te wekken tot den strijd 'tegen de booze geesten; maar nog meer blijft er

zwakheid? Zou Hij

iets

niet de middelen zou In bijzonderheden

,

doen over. De afgevaardigden, die het diakonaal congres hebben bijeengeroepen, zijn voornemens, om aan de aanstaande voorloopige synode voor te stellen, om aan elke classisvergadering, waarin over de leer en de tucht van Christus'

te

kerk gesproken wordt, ook eene bijeenkomst van diakenen te verbinden, waarin over den strijd tegen de nooden en ellenden, die zich in de wereld openbaren, zal gehandeld worden. Verblijdend is het tevens op te merken, dat de beweging op het terrein der kerkelijke barmhartigheid zich ook doet gelden meegaan. bij hen, die nog niet met de reformatie der kerk Meene echter niemand onzer, dat de kerk des Heeren van het werk der barmhartigheid af is, als zij eenige diakenen heeft verkozen. Want vooreerst heeft deze arbeid twee zijden, een geestelijke en stoffelijke; worden de nooden zoowel uit als uit lichaamslijden geboren; zoodat alle ambten in zielsChristus' kerk zich moeten opmaken tot betooning van ontferming. Doch er is meer. De bediening der barmhartigheid behoort tot het ambt der geloovigen dat wel in het diakenambt wordt gerepresenteerd maar daarin niet wordt opgelost. Integendeel, waar de diakonie tot haar eisch komt, wordt ook het ambt der geloovigen op de rechte wijze bediend. Daarom zal ook de particuliere barmhartigheid zich naast de kerkelijke handhaven. Dat niemand echter den vijand, de duivelen, gering achte. Immers, zoo wij niet aan de almacht en vrijmacht Gods geloofden wij zouden twijfelen of er ooit van eene zegepraal over de duivelen sprake zou kunnen zijn. Nu evenwel wachten wij biddend dien dag der zege maar roepen daarbij Gods kerke het woord haars Heeren toe: » Verblijdt u daarin niet, dat de booze geesten u onderworpen zijn." ,

,

,

,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen