Locus de Consummatione Saeculi - pagina 265

263 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

menschen, nadat zij allen in zonde waren gevallen, allen tegelijk levend met lichaam en ziel ter helle gevaren. De tijdelijke dood is niets anders dan eene breking van den dood in twee momenten, een tijdelijk wegbergen, wegdie

zetten van de

menschen

in de ^Qvipig, totdat allen

hun leven geëindigd hebben.

onmisbaar menschen, welke tijdelijk in de KQvipig waren geplaatst, moeten weer voor den dag gehaald, opdat allen met lichaam en ziel voor God verschijnen. Doch wat gaf dan toch aanleiding tot dit algemeene misverstand? Dit, dat het woord üvdaraaig eensluidend is genomen, in één zin is opgevat met het woord ^cüOTtoirjaig. Wil men avéaraaig in praegnanten zin nemen, dan

Maar,

zoo

dit

aldus

complement van den

dan

is,

is

ook de

tijdelvjken dood.

avccctaaig het onmiddellvjk,

Immers

die

want eigenlijk staan worden passief uit de KQvipig te voorschijn gebracht om in de hel geworpen te worden; en avaataaig beteekent „weer tot het leven komen." Daarom moet het begrip èrdaracLg in de Heilige Schrift worden onderscheiden generaal wordt het genomen in 1 Cor. 15 13. praegnant wordt het gebruikt o. a. 1 Cor. 15 21. Dat het in deze laatste plaats niet neutraal is genomen, blijkt uit vs. 21 waar het woord avttoxuGig uit vs. 21 wordt verklaard door het woord ^(oonoiri^nGovxai, dat beteekent „weer tot het leven komen" en niet „weer tot existentie komen om weggeworpen te worden naar de hel." Tusschen deze neutrale en praegnante beteekenis van avaaxatig moet derhalve scherp worden onderscheiden. In de tweede plaats verklaart zich hieruit tevens het feit, dat door alle eeuwen heen eene zekere reactie van het ongeloof bestaan heeft tegen het denkbeeld van de opstanding des vleesches. Want, wanneer het woord avaaxaoig sensu praegnante gebruikt wordt, dan wordt daar natuurlijk mede gezegd, dat alleen de geloovigen opstaan, omdat de opstanding sensu praegnante alleen van hen geldt. Cf. 1 Cor. 15 21, 22. Eveneens is in Daniël 12 1, 2 en 3 alleen sprake van Israël, niet van de duidt het ook niet een opstaan van de goddeloozen aan, de goddeloozen

niet

op,

maar

zij

:

:

:

:

:

volkeren.

Welnu,

men

dat

gaf aanleiding reeds in Israël en in heel de kerk hiertoe, dat verward heeft met de avaaxaGig sensu generali en

die avüexaeig verzet en

men

gaan opvatten. Het sterkst heeft de geheele kerk dit gedaan met de itQwxri avaaxaaig van Openb. 20, die het eerst door Augustinus en na hem door alle andere theologen is opgevat als de wedergeboorte, als de overgang van den dood in het leven. In 2 Tim, 2:17 en 18 lezen we reeds van een Hymenéus en Filétus, die

dat

ze geestelijk

is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen