Locus de Consummatione Saeculi - pagina 376

•44

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). duiden elk iets heel verschillends aan.

(Irukkingeu

Q''"131

toch beteekent niet

maar ook „zaken".

alleen „woorden"

Ze duiden aan eenerlei

taal en eenerlei gedachtenwereld.

Door üHSl wordt

gevormd, niet alleen als uit gesproken woorden bestaande, maar uit woorden, waarin lóyog zit. De toeleg om ééne taal te hebben zou geleid hebben tot één gedachtenwereld, en dat juist moest verhinderd, daar zoo toch van den oneindig rijken schat, die in den lóyog aanwezig is, maar een enkel stroompje tot ontwikkeling zou gekomen zijn. In't vervolg van dit Caput is dan ook niet de taalvericarring Gods hoofddoel, maai' wel de verstrooiing der menschen over de gansche aarde. Vs. 8. „Alsoo verstrooide hen de Heere vandaar over de gansche aarde." In deze woorden wordt het feit 1. De zelf geconcentreerd. Dat dit gebeurde, was een gevolg van Gen. 9 Heere dwingt nu zelf gehoorzaamheid aan zijn bevel af; maakt, dat Zijn Raad bestaat en Zijn Wil volbracht wordt. Ook tegen den zin der menschen zal de aarde door hen vervuld worden. Meer woi'dt er in het feit zelf niet gegeven. inhoud van

de

de

taal

:

Men mag

het

evemvel

niet

zoo

verklaren,

alsof

door

de

verstrooiing

het

van taal ontstond. Op deze wijze willen de Rationalisten het wonder der spraakverwarring wegredeneeren. Hier staat juist, dat de verandering van taal vooropgaat en dat de verstrooiing een gevolg daarvan is, dat de menschen

verschil

elkander niet meer verstonden.

Vraagt men nu, hoe dat wonder te verstaan is, dan moet men niet enkel meenen, dat God in de spraakorganen alleen een wijziging teweeg bracht, doordat b.v. keel,

want door wijziging

mond en

tong een andere positie kregen. Dit

is

ontoereikend,

wijziging der spraakorganen ontstaat wel een dialect,

in

de uitspraak van een bepaalde taal,

w.

d.

maar geen andere

z.

taal,

een die

een andere gedacht wordt, en als een andere leeft in den menschelijken geest. De taal is 'tcrwfia van het psychisch leven van een volk. Zullen we tot een verschil in taal en niet tot een dialectverschil komen, dan moet het geesals

inwendig bestaan der menschen een verandering en modificatie ondergaan. Bij deze spraakverwarring hebben we te (XoewmQi een psychisch wonder, dat God de Heere de menschheid uit een valsche eenvormigheid deed uittreden, haar wezen veranderde, en een eigenaardig type daaroverheen zette. De menschen kwamen zoo anders in hun gedachten te staan, en "een andere telijk,

taal

was

het gevolg, als uiting van een andere gedachtenwereld.

we, hoe in deze daad Gods de oorsprong ligt van de rijke ontwikkeling van het menschelijk bewustzijn. Waardooi- en waar toch is het menschelijk bewustzijn tot die ontwikkeling gekomen, waardoor zijn de on'derscheiden wetenschappen en kunsten ontloken, waai'door is er een geheele

Nu

gevoelen

wereld van gedachten gekomen, die het menschelijk

l)e\vustzijn zulk

een rijken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen