Locus de Consummatione Saeculi - pagina 589

2Sf College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). het alleen hij de

Gratie G-ods;

de democratie hmidell evenzeer krach-

tens droil divin als de monarchie, en mits dit laatste streng

worde

vast-

gehouden, geeft de Heilige Schrift geen beginsel aan, ivaaruit eenige nadere hepaling voor de onderscheiden vormen van regiment als verwerpelijk of verkicselijk zou voortvloeien.

Eerste Observatie is de behandeling der Theocratie. Ten opzichte van de Theocratie lieerscht niet zoozeer in onze kringen, maar

I.

Men verwart n.l. de Theocratie en acht, dat elke voorstelling, waarbij de koning, de president eener Republiek of welke magistraat ook. zijne autoriteit en souvereiniteit wordt geacht te ontleenen aan God den Heere, een theocravooral daarbuiten een doorloopend misverstand.

met de

theorie

de

het „droit divin"

van bestuur zou

tisch stelsel

Om

van

fout

daarvan

in

hiërarchischen bestuiirsvorn i

zijn.

te

zien,

moet

eerst

gewezen worden op den

.

den loop der eeuwen heeft er ook een hiërarchische bestuursvorm geheerscht en deze bestond daarin, dat de priester in oen bepaalde orde of tot hoogepriester of tot opperpriester, meestal aan een stam gebonden tot groote macht en invloed in het land was gekomen en dat nu door die priesterorde de aanstelling van den vorst plaats had; iets, wat niet in dezen In

vorm

toeging, dat de priester b.v. zeide: die en die zal koning zijn,

maarzoo,

kon regeeren en hij alleen van den priester de regeering kon ontvangen en door den priester alleen tot werkelijken koning was gemaakt. Men heeft in de Roomsche kerk, die een hiërarchische instelling is, een sterke neiging om de hiërarch iecr at ie te herstellen. Het was de Paus, die Karel den dat zonder zalving door den priester de vorst

Groote de

feitelijk niet

op het hoofd zette. De zalving van den koning van de Cathedraal te Rheims had gelijke strekking, en wanneer de

keizerskroon

Frankrijk in

Roomsche kerk hare hiërarchische gedachte volkomen kon

doorzetten, dan

zou metterdaad die hiërarchische gedachte, naar het vroeger gegeven schema, hierop neerkomen, dat één Paus, bisschop van Rome, als stadhouder, vicarius van Koning Jezus op aarde de macht had vorsten en koningen aan te stellen, wat ook in zich hield het recht om koningen af te zetten. Uit de geschiedenis der Middeleeuwen weten we, dat de Paus niet rechstreeks, maar zijdelings en

men nu die hiërarchische macht ging beschouwen is de ver-

pro effectu zich dit recht aangematigd heeft. Doordat

inmenging in Y staatsbestuur warring ten opzichte van den

als theocratische

naam

„theocratie" ten top gestegen.

Wanneer we 17

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen