Locus de Consummatione Saeculi - pagina 740

408 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). ecclesiae

libertas

en de

independentia

systeem heeft uitgebroed, als

lii/hriiUsch

magistratus

men

te vindiceeren, zulk een

toen gedaan heeft.

Wat verstaan onze G-ereformeerde Dogmatici

onder het

toe-

kennen van

het ius circa sacra aan de Overheid? 1". Ze betwisten aan de Overheid alle inmenging in sacra, onder welke sacra bepaaldelijk worden verstaan: de praedicatio Verbi en de admiiilstratlo sacrame-idl et disclptlnae. Dit zijn de sacra van de binnenzijde, ra nao^. De bewering was, dat de kerken vrij moesten zijn in alles, wat Gods Woord haar dat evenzoo de dienst des Woords en de toepassing der kerkeonbelemmerd zouden kunnen voortgaan. Uit wat ze met het ius circa sacra wèl aan de Overheid inruimden

en

oplegde,

tucht

lijke 2'^.

hoe onmogelijk het was, om bij het toekennen van het ius circa sacra aan de Overheid, het ius in sacra intact aan de kerk te laten. Het ius circa

blijkt,

greep gedurig

sacra

iji

het ius in sacra in.

Met het

ius circa sacra

werd aan

de Overheid toegekend: 1".

recht en de pliclü^ dat ze moesten cnltum

het

Dei puruin instituere, con-

servare, reformare.

Gelet moet worden op „pnruui" Hier wordt dus aan de Overheid het recht

en

de

plicht

bewaren en

men

te

toegekend om den zuiveren dienst van God in te stellen, te beschermen, doch daarbij bestaat het onmiddellijk gevaar, dat

gaat erkennen, dat aan de Overheid het recht

van. beslissing toekomt, wat van Conslantijn zeer goed zeggen, toen er maar ééne kerk bestond en er geen andere cultus tegenover den cultus Dei Christianorum was dan de cultus idolarum in paganismo. Toen was het het recht en de plicht van de Christelijke kerk om den paganistischen

de

ware

cultus

religie

te

cultus in

is.

Dit liet zich in de dagen

verbieden 't

en overal door haar optreden als kerk een Christelijken

leven te roepen.

Deze quaestie nu kwam gansch anders te staan, toen er fijnere verschillen geopenbaard hadden tusschen Luthcrschen, Gereformeerden, Roomschen, Remonstranten en Anabaptistoi. Toen toch kwam dadelijk de vraag aan de orde, tvat de ware, de purus cultus Del -was en in welke belijdenis deze lag opgesloten. Kent men nu den magistraat het recht toe, om den purum cultum Dei in te stellen, dan zegt een Roomsche magistraat: de Rooms(:he is de cultus purus; een Luthersche Overheid zegt dit van den Lutherschen; en de Gereformeerde van den Gereformeerden cultus. Nu zeiden onze Vaderen ivel, dat ze het zoo niet bedoelden en dat alleen de Gerefornwerde cultus de purus cultus loas, docJi dit zeggen houdt geen. steek. Wanneer men toch aanneemt, dat men dit aan de Overheid als aan de Overheid qua talis opdraagt, dan bestaat die Overheid overal. Is dan zulk een Overheid in een land Roomsch, welnu, zich

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen