Locus de Consummatione Saeculi - pagina 280

278 Colleg-e-dictaat van een der studenten (Dogmatiek),

genomen in hunne edele, hemellichaam dan ook niet onderworpen zijn aan de tegenwoordige natuurwetten van vallen enz. die drukkende invloeden zijn dan weg, de gedruktheden zullen dan niet meer bestaan. Zoo is verstaanbaar, wat Paulus zegt, dat de lichamen van hen, die nog bij Jezus komst zullen leven, opgenomen zullen worden den Heere tegemoet in de lucht; iets, wat bij ons lichaam ondenkbaar is en waartoe een hoogere qualiteit vereischt wordt. lichaam r^s

^o|/js,

waarbij de elementen zijn

Daarom

sche gestalte.

zal dat

;

Intusschen moet hier wel ernstig gewaarschuwd worden tegen eene voor de

hand liggende

overijling. Indien

we

zoo naar de gegevens, die de Schrift ons

deze voorstelling ontwikkelen, dan staan

biedt,

met

we aan

het gevaar bloot

om

nu ook de goddeloozen in dien verheerlijkten toestand zullen opstaan. Doch dit kan noch mag ooit toegegeven. Daarom moet tusschen dien toestand van volkomen 86è,a en dien, waarin we nu verkeeren, een tussclienstaat gesteld worden, niet ongelijk aan dien van Jezus na zijne opstanding en vóór de hemelvaart. Naar analogie van wat mét Jezus geschiedde, heeft eerst de opstanding plaats, dan volgt het gericht en daarna eerst de gelijkmaking van het oöfia der geloovigen aan het verheerlijkte aiö^a van Christus in die groote 86ia. de geloovigen

de ongeloovigen te verwarren en te denken, dat

vereischt echter ook tegelijk eenen dergelijken overgang in de ontwik-

Dit

van de verandering der natuur. De natuur kan niet dezelfde zijn. De personen toch staan niet op met lichamen, analoog aan die, welke we nu hebben, want dan behoefden niet, naar het woord van Paulus, de bij de weder-

keling

komst nog levenden er

dus

op, dat er

in

ook

een punt des

bij

tijds

veranderd te worden. Dit

feit wijst

de rechtstreeksche opstanding eene voorloopige veran-

dering van het lichaam plaats heeft en deze voorloopige verandering van het

lichaam vereischt noodzakelijk ook eene voorloopige verandering in de natuur. Zulk eene voorloopige verandering der natuur wordt dan ook werkelijk aangeduid in Openb. 20, waar gezegd wordt vóór de opstanding, dat hemel en aarde wegvloden voor het aangezicht desgenen, die op den troon zat (VS. 11.) En daarna eerst staan de dooden op (vs. 12, 13.) Deze verdwijning

van hemel en aarde moet dus niet zóó opgevat, alsof ze niet meer bestonden want straks wordt er gericht gehouden. Het beteekent derhalve, dat ze ver;

anderen, eene andere gestalte krijgen. In

correspondentie

levenden en volgt

het

lijkheid,

zij,

die

met deze verandering

opgestaan

zijn

der natuur zullen de dan nog van de dooden veranderd worden. En dan

oordeel: voor de geloovigen

„ter eere"

om

de ontplooiing in heer-

de volkomen Sóia des lichaams te ontvangen; voor de ongeloovigen

om ten verderve te gaan. Dat gaan ten verderve wordt door Dantc

„ter oneere",

e. a.

zóó verklaard; dat hun lichaam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen