Locus de Consummatione Saeculi - pagina 633

3Ó1 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). III.

Zoo begrijpen we, dat we

te staan

komen

voor de vraag,

hoe de band

moet worden gelegd tusschen de autonoom opgekomen formaties en Denkt

de eenlieid van het rijksgezag.

men

in de verschillende gewesten de Staten geheel gewesten elk van de steden en dorpen en in elk stad of dorp elk gezin, dan zou het rijksgezag niet bestaan en zou het een oorlog van den een tegen den ander worden. Er moet een aaneenschakeling van de verschillende autoriteiten zijn. De verschillende schalmen moeten tot

zich

autonoom waren, en

dat

nu, in

die

ééne keten ineengeschakeld. Die ineenschakeling brengt eenheid en een bepaalde der schalmen teweeg. Er bestaat verschil tusschen eene keten, die

plaatsing uit

schalmen bestaat en een yzeren stang. De laatste is de staatsidee, de eerste is die van de rijkseenheld, die als de ineenschakelhig van onder-

voorstelling

scheiden schalmen bestaat.

Op het aaneenschakelen komt het nu aan, of daaruit een gewone of ongewone toestand geboren wordt. Daaruit ontstaan de constitutioneele quaesties, waarmede Amerika en Europa steeds hebben te worstelen. Zyjn er in ons land magistratus inferiores aamvezig? Antw. Ja. Elk vader in zijn gezin is met gezag bekleed. Evenzoo zijn met gezag bekleed de raden in de verschillende gemeenten en de staten der onderscheiden provinciën. Vraagt men nu, of deze magistratus inferiores dezelfde positie hebben, die zij vroeger innamen, dan moet daarop ontkennend geantwoord. Het verschil daartusschen bestaat hierin, dat vroeger de magistratus inferiores zelf beschikten over eene macht om hun eigen gezag te handhaven, niet alleen tegenover onderhoorigen, maar ook desnoods tegenover het centrale gezag. Dit juist is tegenwoordig weggevallen. De schutterij staat niet onder het commando van den gemeenteraad, zoodat b. v. de Amsterdamsche gemeenteraad de schutterij kan gebruiken om het gezag in den Haag te weerstaan. De provinciale staten beschikken in het geheel niet over macht. Dit nu brengt ons vanzelf op het nteressante punt, dat men gewoonlijk noemt:

„De quaestie van de grenzen van het gezag." kunnen hierbij vergelijken de flguur, die we gaven voor de organische voorstelling van den staat, n.l. de figuur met de verschillende cirkels in een cirkel getrokken, maar, wanneer we toekomen aan de quaestie van de IV. l*'.

We

grenzen van het gezag,

is

het beter de volgende figuur er

bij

te

nemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen