Locus de Consummatione Saeculi - pagina 66

64 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). der

wereld,

die

een

in

wereldschen toon leven, naar het goeddunken huns

hunne conscientie

harten, in overdaad, v^eelde en genot en die

stillen

met de

gedachte, dat na den dood alles terecht komt. Daarom is het zaak in onze gereformeerde kringen de overtuiging, dat de dood een voor de eeuwigheid beslissend karakter draagt, levendig te houden en ieder insluipsel eener kettersche leer op dit punt beslist tegen te gaan en te bestrijden. 4. De uitspraken der Heilige Schrift laten dan ook den uitweg, dien Oertel e. a. insloegen om aan Rome te ontkomen, niet toe. Wat was die uitweg? Heeft na den dood, aan de andere zijde van het graf de eigenlijke bekeering plaats, dan komt de kerkelijke dienst op aarde voornamelijk op een dienst der 95

%

Rome dan ook feitelijk de kerkedienst op aarde Doch Oertel e. a. leeren, dat, evenals er op aarde een dienst des Woords met wat daarbij hoort, is, dat zoo ook aan de andere zijde des grafs tot op de wederkomst des Heeren een dienst is om ook onder die millioenen afgestorvenen het Evangelie te prediken, de Sacramenten te bedienen enz. Om dus het tweede stadium van het vagevuur, de dienst op aarde, te laten glippen, zochten ze iets te vinden, dat hen aan Rome's gevaar deed ontkomen. voor die doeden neer. Daartoe heeft gebracht.

De vergadering

der

afgestorvenen

is

dus

de

groote kerk, waarbij de onze

nu zoo besteld, dan hadden we op aarde eenvoudig ootmoedig het hoofd te buigen. Doch dan zou ons dit zoo zijn geopenbaard. Immers niemand kan daarvan iets weten, tenzij God het mededeelt. Er is derhalve voor hunne bewering bewijs uit de Heilige Schrift, de openbaring des Heeren noodig. En dit nu kunnen die heeren niet leveren. Ze l)eroepen zich alleen op zwevende uitlatingen, op enkele aanwijzingen, die zij als niets

is.

Had

Grod de

Heere

dit

meenen te vinden, doch die niets beteekenen. We moeten dus bij de verdere behandeling dezer gewichtige kwestie scherp onderscheiden tusschen de Roomsche voorstelling van het vagevuur en de voorstelling

der

Vermittlungstheologen, tusschen welke beide een principieel

De Roomschen belijden, (met de Gereformeerden saam) dat van het graf de beslissing valt; maar de Vermittlungstheologen leeren, dat alle menschen na den dood in eene nieuwe phase van ontwikkeling komen, waarin zij nog tot het geloof en de bekeering kunnen komen. Be voorstanders dezer laatste theorie dan kunnen zich niet op éene Schriftnur2)laats in jjositieven zin tot staving van hun beweren beroepen. verschil

aan deze

bestaat. zijde

Laat ons een man nemen als Abrahain. Volgens deze theologen heeft Abraham nu reeds geleefd ongeveer 2000 jaar. Dien tijd heeft hij doorgemaakt jn twee phasen: een heel klein stukje hier op de wereld, slechts 130 jaar, daarentegen 1870 jaar in die andere wereld, hetgeen dus eene verhouding ü'eeft van 1 tot 15. a.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen