Locus de Consummatione Saeculi - pagina 658

326 Colleg"e-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). niet

op

„dienaresse"

maar op

jMchting voor de onderdanen

het ivoord

„Gods" en

hoe

dan daarnit de

ver-

voortvloeit.

kan geen verplichting liggen voor den zelf. Een dienaar moet gehoorzamen aan hem, in wiens dienst hij is, dus een koning aan God. Is nu de Overheid dienaresse Gods, dan moet om Gods wil en om de macht, die God aan den gouverneur heeft geschonken, de onderdaan aan hem gehoorzamen. In het Woord Gods ligt de verhouding van den onderdaan tot de Overheid gefundeerd. We hebhen hierbij niet te doen met burgers of volwassen menschen, Daarin, dat de Overheid dienaresse

is,

onderdaan,

maar wel voor de Overheid

maar met

het

begrip

onderdaan.

Dit

begrip

is

er in deze

eeuw

uitgehaald.

Fransche Kevolutie van citoyens, het was geen onschuldige zaak, dat zij de uitdrukking sujets daardoor verving, want het was haar te doen om den plicht van den onderdaan tot gehoorzaamheid aan de Overheid feitelijk te vernietigen. Als God eene macht aanstelt over een volk, is het volk onderdaan en evenals een vader een gouverneur over zijn kinderen aanstelt en de kinderen dien moeten gehoorzaam zijn, evenzoo is ook de onderdaan tot gehoorzaamheid verplicht. Er is dus bepaalde subditio en er zyn subditi. IV. Toch vloeit van eenen anderen kant uit het begrip van dienaresse Gods evenzeer de libertas populi. De subditio en de libertas populi beide komen niet tegenover elkander te staan, maar naar de formule dienaresse Gods komen

Niet

onopzettelijk

sprak

de

ze uit elkander voort.

Hoe kan nu uit de subditio de vraag kan eenvoudig zijn.

libertas voortkomen'^

Wanneer de leven

is

en

Het antwooi'd op deze

groote cirkel de kring van het mensehelijk

de middelste

cirkel de ki'ing,

subditio aan de Overheid bestaat, dan

blijft

waarin de

er natuurlijk

nog een ruimte over voor andere kringen, en

dit is

dan

de libertas der kringen.

Er

is

geen absolute subditio, die zich over het

hier,

geheele levensterrein van den mensch uitstrekt, een levensterrein.

de

subditio

subditio

beperkte

over

Daaruit volgt eo ipso, dat er op niet

werkt,

libertas

is,

maar

dit

een

maar

bepaald gedeelte van het

geheele levensterrein, waar

nooit een libertas, alsof

men

niet

aan God zou onderworpen zijn, want de subditio aan God geldt op het geheele terrein. De subditio aan de Overheid bestaat in dat beperkt terrein, waaruit volgt,

dat

rechtstreeks er

weer

er

libertas

bestaat

zonder het

op het overblijvend terrein, waar de menscli der Overheid onder God staat. Nu bestaan

medium

in dat overblijvend terrein

andere kringen,

b.v.

het gezin, waarin de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen