Locus de Consummatione Saeculi - pagina 471

139

College-dictaat van een der studenten (Dog-matiek).

[I.

Tweede opmerking. Ook thans pomeren

dat de bijzundere

ivt hier slechts,

Openbaring altoos van tijdelijk karakter is en voorbijgaat, terwijl daarentegen de natuurlijke Openbaring duurzaam is en bestemd om eeuwig te blijven. De bijzondere Openbaring komt er tusschen in en moet er weer van tussclien uit. Hierin juist ligt de grondfout van het Methodisme en alle uitsluitend soteriologische richtingen, de zondige voorstelling, alsof de Openbaring van den Bijbel de eeuwige Openbaring zou blijven. Zoo sprak eens een predikant, die preekte over een tekst van Paulus, waarmede de uitleggers en hijzelf nog al moeite hadden, dat eens in den hemel de Heer Zelf zal openbaren, wat Paulus geopenbaard had. Neen, de Bijl)el behoort tot de sfeer van dit leven en in den hemel er geen Bijbel meer zijn; de algemeene Openbaring blijft alleen over, maar tot hare volheid en zuiverheid gebracht. Het is hier dezelfde relatie als tusschen AciYon en Melchizedek. Melchizedek was priester krachtens de schepping. Aaron schuift daartusschen maar daarna komt Christus, niet om het priesterschap van Aaron voort in, te zetten of het priesterdom van Aaron te bestendigen, maar om dit geheel zal

op te

zij

te zetten en het

algemeene priesterschap van Melchizedek er boven op te doen blijven. Wat hier van 't priesterschap geldt,

brengen en duurzaam

geldt ook van de profeten.

Adam was van nature, zoo is ze ook in Christus; de van Jesaja, daartusschen ingeschoven, gaat weg en voorbij. Deze opmerking doet tevens zien, hoe onjuist de gewone indeeling en tegenstelling is in natuur en genade, tvant dan rekent men den magistraat tot Zooals de profetie in

profetie

de genade

werkelijk

en in

toch

den

de magistraat gaat voorbij, is er

om

hemel en het Rijk der Heerlijkheid

Christus nu voorloopig als magistraat aangesteld, ingaat, geeft Christus Zijn koninkrijk,

d.

w.

z.

nav

iv naeiv.

Deze Lehnsdtze

uit

de

niet bestaan.

maar juist

Encyclopaedie

Hij in zijn

Wel

is

als de heerlijkheid

Zijn magistratuur,

God den Vader, opdat de Vader weer worde, wat TÓ

der zonde wil en zal

't

weer over aan Paradijs

was

:

hier slechts kort

aangegeven en herinnerd om er zorg voor te dragen, dat men bij de verdere bespreking van den Locus de Magistratu niet verkeerd te werk ga. l**. De Locus de Magistratu is materieel ingeleid door de §

over

,,het

Souvereiniteit

Souverein Gezag." is

een begrip

van dien aard, dat

er

onder menschen geen souve-

Geen mensch kan souverein gezag bezitten, hij moge het kunnen dragen, maar bezitten kan hij het niet. 't Woord souvereiniteit op zich zelf duidt het reeds aan, 't is afgeleid van het Lat. supremum. (Door verzachting is de p een v geworden). Het denkbeeld, waardoor het beheerscht wordt, is het suprenumi. Nu spreekt vanzelf, dat een mensch nooit supremum

reiniteit

bestaan

kan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen