Locus de Consummatione Saeculi - pagina 677

345 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

zoodanig ook na Christus' komst attribuut van de Overheid is. Dit bewijs is dus zoo zwak en dit argument zoo weinig beteekenend, dat men zelf wel gevoelt met zulke argumenten niet te kunnen vorderen. Het zijn behulpsels, dié geen steek houden. II. Verder beroept men zich op het bekende argument, dat hd Christendom de religie der liefde 1". 2^.

is,

die

het ius talionis, dat nog onder Mozes' wet gold, heeft opgeheven en dat het ons als Christenen voegt navolgers Gods te zijn en te vergeven,

aan die ons misdoen. 3. Het bekende argument van Menno Simons, dat men nooit weten kan of iemand, die tot doodstraf veroordeeld is niet tot bekeering kan komen en dat

men voor hem door doodstraf Dit zijn de drie argumenten,

de gelegenheid

tot

bekeer ing afsnijdt.

waarmede men geopereerd

heeft.

Men

heeft ze

nader zoeken te adstrueeren door zich te beroepen op het zesde gebod „Gij zult niet doodslaan," waaruit men afleidde, dat ook een beul dus niet doodslaan

Zoo werd dus een uitspraak, waarin aan particulieren het benemen van het leven van den een aan den ander verboden wordt en alle schriftplaatsen, waar van private pe^-sonen gesproken wordt, overgebracht op publieke personen. Het gebod der Schrift: „Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld mocht.

worde,"

wil evenzoo volstrekt niet zeggen, dat er geen rechters

want Christus 1

Cor.

zelf

zal

in

mogen

zijn,

het jongste gericht als rechter verschijnen en in

spreekt ook Paulus over rechters in rechtsgedingen en arbiters in

6

allerlei kleinere

zaken.

Het groote argument, waarom de geheele zaak loopt, is ontleend aan eene verwarring van twee bedeelingen, die in dit leven dezer wereld bestaan. Zeer zeker, wanneer het Koninkrijk G-ods de eenige bedeeling was, die op aarde overbleef, dan zou er niets anders mogen heerschen dan de wet der liefde, dan zou aan niemand het leven benomen mogen worden en zou het optreden van wien ook met het zwaard in de hand een ongeoorloofde daad zijn. Maar de zaak is deze, dat het Koninkrijk van Christus nu nog niet de bedeeling dezer wereld der staan,

n.l.

is

en dat in deze wereld

de bedeeling, die uit de natuur en

tivee uit

bedeelingen naast elkan-

de Gratia communis komt,

en aan den anderen kant de bedeeling, die voortkomt uit het rijk der genade. Dit rijk der genade, gelijk het zich op aarde openbaart, heeft een organische openbaring, maar vindt die in do kerk, niet in de burgermaatschappij en veel

minder rijk

der

in

de Overheid. Zeer zeker moet in de kerk als organisatie van het als voorloopige organisatie van het Koninkrijk Gods de

genade en

wet der liefde heerschen, die in het Koninkrijk van Christus geldt, en daarom juist mag in de kerk nooit sprake zijn van straf. De kerk kent geen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen