Locus de Consummatione Saeculi - pagina 97

95

College-dictaat van een der studenten (Dogmatrek). Andersoortige argumenten: 1. De Heilige Schrift leert, dat zij, die in Christus ontslapen, terstond na hun dood avv Xqigxcö è'aovrai, terstond in den hemel met God zullen zijn. Wanneer nu de Heilige Schrift eenerzijds poneert, dat de anima separata dadelijk hyj en met God zal zijn en aan den anderen kant leert, dat alle zonde scheiding maakt tusscheyi de ziel en God; dan moet de Heilige Schrift ook wel leeren, dat, wat hier op aarde de unio cum Christo et cum Deo nog belette, door den

dood geheel wegvalt. 2.

acht,

Die geheele rust

op

theorie,

die zulk een ethisch proces

anthropologische

en

soteriologische

na den dood nog noodig welke met de

voorstellingen,

Schrift in lijnrechte tegenspraak zijn.

Maakt men zich de

voorstelling, dat het ethisch leven van den mensch den staat der wedergeboorte slechts gradueel verschilt van dat der niet-wedergeborenen van kwaad tot beter dan moet wel het leven van een kind van Grod gedacht als slechts gradueel verschillend van dat van een kind der wereld en niet als principieel daarvan onderscheiden. Vandaar, dat zij, die een ethisch proces na den dood stellen, dan ook feitelijk het principiëele van het mysterie der wedergeboorte loochenen. De wedergeboorte is niet vrucht van een gratia praeparans, maar een daad Gods, bovennatuurlijk van aard, waardoor een novum principium in den mensch geponeerd wordt. Vervolgens leert de Heilige Schrift niet, dat uit dit novum principium, in de wedergeboorte geponeerd, door middel van ontwikkeling, als een proces, langzamerhand een volkomen vrucht voortkomt; maar, dat met de wedergeboorte het volkomen leven der heiligheid van den geloovige absoluut in Christus geponeerd ligt. Hij is ook onze heiligmaking. Dus in de wedergeboorte wordt niet de toestand van het paradijs hernieuwd; maar in Christus is eene absolute volkomenheid geschonken, die niet van Hem is, maar die Hij als Middelaar voor ons bezit. Het proces in den christen is niet zijn heiligmaking, maar zijn geloof. Reeds voor zijne geboorte, is den wedergeborene het kleed van zijne heiligheid absoluut en volkomen in Christus geboden en gegeven. Daarom leert dan ook de Heilige Schrift, dat reeds hier op aarde de uit Christus geborene niet zondigt, niet zondigen kan. En als de apostel in Rom. 7 de innerlijke worsteling van zijn leven toont, dan zegt hij niet, dat bij hem een streven wordt gevonden om al heiliger en heiliger te worden en dat hij langzaam vorderende is; maar, dat hij in zich vindt den strijd tusschen twee elementen het kwade doe niet ik, maar de zonde, de booze macht, die in mij woont; ik wil het dan ook niet; maar hetgeen ik niet wil, dat doe ik. En in verband met deze ontzaglijk krasse uitspraak, zegt hij aan het slot van datzelfde hoofdstuk vs. 24 raXaiTtcoQog èya> av&Qcanog tig in

—

—

:

:

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen