Locus de Consummatione Saeculi - pagina 514

182

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

om naar de wet te leven. By iemand buiten zonde behoort een k e wet; bvj iemand in zondigen toestand behoort een u i t w e n d ig e wet. Daarom werd op Sinat de wet, die inwendig in de ziel school, uitwendig aan het volk voorgehouden. In de bedeeling, waarin de wet uitwendig te voorschijn treedt, heeft het optreden van de potestas magistralis autoriteit, want deze bestaat juist in het „wetten geven." Tot verduidelijking moeten we letten op de volgende onderscheiding. Het heid

i

niet

n n e

r

1 ij

begrip regeeren stelt

is

altvjd

gebonden aan het begrip

ivet,

want

alle

regeeren onder-

eene wet.

Men kan regeeren

regeeren

en heerschen;

heerschen

Een leeuw heerscht

geschiedt

door overmacht,

woud, hij regeert niet, want hij kan geen wet geven, 't Gebied der Overheid wordt juist altoos aangeduid door den kring, waarbinnen de door de Overheid gegeven wet geldt. Iemand kan buiten het terrein, waarop zijn wet geldt wel invloed oefenen, zijn wil doorzetten, heerschen, maar niet regeeren. De keizer van Duitschland heeft op dit oogenblik de hegemonie over Europa, maar hij heerscht daarover, omdat het zijne diplomatieke invloed op Oostenrijk, Italië enz. is, waardoor hij machtig is, terwijl toch zijne regeermacht en dies ook het wetten stellen altijd tot

macht,

door

autoriteit.

Duitschland beperkt

is het,

dat

buiten zijn eigen

blijft.

men met hem

rijk

wetten

in

't

Uit vrees, voortvloeiende uit zijne groote

rekent, doch niet het minste recht bezit

hij

te stellen.

Eegeeren geschiedt alleen voor zoover men recht heeft wetten te stellen maar ook gehoorzaamheid daaraan af te dwingen. Daalt men nu in macht, dan verliest men in heerschappij, doch nooit gaat de regeering weg door inzinking van macht. Regeering is onafliankelijk van feitelijke macht. In de § wordt ten slotte gesproken over de Christocratie. Bij de behandeling daarvan zullen we te meer de noodzakelijkheid van deze scherpe onderscheiding inzien, omdat het niet onderscheiden tot zooveel verwarring aanleiding gaf in de beschouwing 'van xparo^. Nu ligt in de Gratia Communis, ivaarin de potestas magistralis thuis hoort, niet alleen,

tevens

alles

gegeven,

ivat

noodig

is

om

die iiotestas ma-gistralis ie laten loopen.

Het zou weinig gebaat hebben, als God slechts een Overheid zonder meer had ingesteld. Daarom behooren er tivee dingen bij, die ook in de Gratia Communis inliggen, n.l. èn iets in den magistraaispersoon èn iets in den onderdaan. 1. In den magistraatspersoon moet zijn het inzicht, het genie, de wijsheid en staatskunst om te kunnen regeeren; iedereen kan dit immers niet. Potestas magistralis bestaat dan in het tot Anwendung brengen van in één der menschen aanwezige dingon. Tevens moeten we niet uit 't oog verliezen, dat de magistratuur ook een continuïteit volgt. Bij het opvolgen van vorsten blijft

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen