Locus de Consummatione Saeculi - pagina 155

153

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). hierin

xa

KvanecpaXat-cóaaaQ'cii

>Schepping

h

navta

Xqksto)

ra»

d.

i.

weei' alle dingen der

hun oorspronkelijk organisch verband saam

in

vatten en te

te

zetten onder één Hoofd; Christus. Col.

1

27.

26,

:

genade

2

Tim.

1

:

9,

10. Dit is

maar voor

niet voor één,

heeft,

universeel, niet particularistisch

zij

van Gods genade,

de rijkdom

niovxog,

ó

altoos, dat Clod veel

dat

alle

beteekent

volken; dat

is.

de doorgaande leer van Paulus, den universahstischen

apostel, die staat tegenover het particularistisch gevoelen der Joodsche christenen.

En zonder nu bepaald van het duidelijkst en het breedst

dat

iivaTriqiov

omschreven

gev^ag te maken, wordt

dit feit

in:

wat het doel van Christus' optretwee deelen ot (langav, de den lieidenen en uC èyyvg, de Joden. De f'x^ga tusschen deze twee moet opgeheven en zij samen moeten één gemaakt worden, zij moeten worden één nieuwe Efeze 2

:

was,

mensch

De

15,

16, 17.

dan

en

De

{avQ-Qwnog), niet

01 (icc'XQdv

gaan

apostel zegt hier,

onderscheidt

hij

een Jood,

hier duidelijk

èv évl cwnazi'

:

en zóó komt de vrede.

zelfs voorop.

En dan

vs. 18 ot diKfórsQoi. hebben de ngooayayri tot den Vader èv tvinvsviiazL. Derhalve vs. 19, gij zijt nu niet meer proselieten maar övjunoUTai heidenen en Joden zijn samen burgers van één burgerstaat, huisgenooten van één huisgezin namelijk dat van den Vader, die in de hemelen is. En dat huis rust niet op een Joodschen hoeksteen, het heil steunt niet op Joodsche afkomst of ;

maar vs. 20 s.s. op het fondament van apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus de hoeksteen is. Vroeger waren die heidenen, naar luid van vs. 11 en 12 „voorhuid" genaamd; zonder Christus; vervreemd van het burgerschap Israëls enz., maar nu is de itsaótiixo? geslecht en allen gaan saam in het huis Gods. Elders noemt Paulus dit, datm Christus is noch Jood, noch Griek. Metterdaad wordt dus door de apostolische openbaring alle twijfel opgeheven en we mogen noch kunnen anders zeggen, dan dat de engere, versmalde bedding van het genadeleven in de Israëlietische bedeeling een tijdelijk karakter droeg; dat de stroom versmald was uit het universeele tot het particularistische om daarna weer in het universeele terug te keeren. 8. Nu keeren we terug tot het Oude Testament. Het eerste teeken, dat de genade in de versmalde bedding is ingevloeid, dat het heil op de afstamming

iets dergelijks,

uit

Abraham

Exodus zeggen, niet:

3.

als

„Ik

openbaring,

is

zij

we

geworpen, vinden

Op Mozes' vraag

tot

mij zeggen, hoe

ben de

maar

„el

vs.

in

God

is

in den

zijn

naam

(vs.

13),

schaddai" of eljoon", want dat 15 „de Heere, de

zal ik tot hen antwoordt de Heere

braambosch „wat ?"

God uwer

is

de universalistische

vaderen, de

God van Abra-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen