Locus de Consummatione Saeculi - pagina 158
College-dictaat van een der studenten
156
College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).
En dan
is
Tots ovK
iy.
eerst inde tweede j}laats een nazrjQ TTf^troju^g haar luid van vs. 12.
hij
Hoe? Van
neQiTOfirjg (lóvov:
rots aroixovai
ncci
toen
nog
hij
Het
Neen;
allen?
maar
enz..
in de
maakt hier juist eene uitzondering: aan hen, die uit de besnijdenis zijn aUa die ook in zich hebben den geest van Abraham, de
apostel
niet alleen
voorhuid was
{rfjg
;
h
z^ è-ngo^vaTia
TtiGTecog.)
staat er dus zoo beslist mogelijk. Sterker dan hier
kunnen de theorieën
der Chiliasten niet bestreden en onderst boven gegooid woorden.
Eom. 4:16. De en in
Gen.
Chiliasten zeggen:
„de Joden zijn toch het zaad van
Abrahmn
12 zei de Heere toch, dat zijne beloften overgingen op het zaad
van Abraham." AVelnu, Paidns geeft hier eene verklaring van „het zaad van
dan zegt
niet,
hij
dat de Joden daarmee bedoeld
het vleeschelijke Isra:l alleen; maar: navzï ra het vleeschelijke Israël alleen, w^ant Gfod zei: aardrijks ov
rco
£)t
gezegend worden"
;
uit zijn anéQ^a
zijn,
onéQ^iazi.
„in
Abraham" en
dat het gezegd
Het zaad kan
van
is
niet zijn
u zullen alle geslachten des vele volken voortkomen
moeten
;
zov vófiov ^óvcv, dXXcc Hal za sk ncozscog 'J^Qad^, die is een
TtcizrjQ
Jiavzav
en dit is hij niet van lieverlede geworden, of wordt hij niet bij wijze rjiiwv van spreken genoemd, maar, dat heeft God hem gemaakt, daartoe is hij gesteld zé&Bi-nd
GS Ttcizèga noXlav s&vwv (vs. 17 naar een citaat uit Gen. 17 5). de exegese der profetieën moet men niet eerst het Oude Testament open-
Bij
:
dan komt men er nooit uit. Maar men moet vragen hoe met name de apostel Paulus in het Nieuwe Testament de exegese slaan,
:
ven? Dat
het bekende en van uit die bekende gaat
is
men dan
heeft
gege-
tot de onbe-
kende.
Nu
10.
We
keeren
wezen
vaststelde
n.l.
er
we
iveer tot het
reeds
op, dat
Oude Testament
terug.
God de Heere dezen
regel voor het volk Israël
dat Hij het telkens, als het in zonde en ongerechtigheden valt,
Hem bekeert, als volk verwerpt om een deel vasthouden, te redden en te bewaren, zoodat dus
kastijdt en als het zich niet tot
dat
ervan,
aan
Hem
blijft
om de kern te behouden. volk als eene vrucht met schel en schors en pelt die vrucht in den loop der eeuwen af, eerst valt de schors dan de binnenste schil, eindelijk ook het meel, totdat er ten langen
telkens de schors wordt afgeworpen
God de Heere neemt dus er
om
er
af,
leste
niet
overblijft dan de kern. En ook dan houdt het afschilferingsproces maar het gaat al maar door; en bij de allerlaatste afpelling is er anders meer over dan een heel klein pitje; en dat innerlijkste kiempje,
niets
op,
niets
dat
zijn
is
de Christus.
Er komt derhalve één oogenblik, dat alles is afgeweken en afgevallen; niemand is er goed meer, niemand dan de Christus alleen; dat is dan de
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1891
Abraham Kuyper Collection | 781 Pagina's
![Locus de Consummatione Saeculi - pagina 158](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/abraham-kuyper-collection/locus-de-consummatione-saeculi/1891/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1891
Abraham Kuyper Collection | 781 Pagina's