Locus de Consummatione Saeculi - pagina 164

1(32

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). In

de apostel dit toe en daar zegt

8 past

VS.

hij,,

dat dit (vs.

7)

de inter-

van de Schrift des Ouden Testaments, van de profetie (vs. 9.) Dan wordt in vs. 16 gezegxl, dat het gttsq^cc van Abraham in zijne absoluutheid, na de afschilfering, blijkt te zijn de Chrish(8 en Hij alleen. Hij is TÓ 67téQ(ia. Hier wordt dus de afschilling zoo, dat alleen Christus overblijft, door den apostel gewettigd als de eenig goede interpretatie der Schrift. VS. 28, 29, de conclusie. Als pit, kiem, kern blijft de Christus over; maar Hij heeft, gelijk we hierboven zagen, het vermogen om uit zich een nieuw pretatie is

Israël te genereeren, hetgeen geschiedt door de Ttiong.

De Chiliasten daarentegen beweren, dat Joden, die in den Christus gelooven. Joden blijven d. i. een hooger soort wezens zijn, een bijzonder soort christenen van hooger orde uitmaken. Dit nu bestrijdt Paulus. Er is in Hem niet meer Jood of Griek, evenmin als er man of vrouw in Christus bestaat. We moeten de rijke gedachte hiervan vatten. Wanneer men van Christus is, dus wil de apostel zeggen; als men ééne plante met Hem geworden is dan behoort men ook tot dat ééne onsQfia xov 'J^Qad^; want in Christus zijn wij allen maar één lichaam. Als we aan ;

d. i. aan Christus verbonden zijn, dan zijn wij De uitdrukking vtoX 'A^Qccdii (VS. 7) zou nog aan de Chiliasten den uitweg open kunnen laten, dat het moest opgevat worden als: „aangenomen kinderen" doch deze besliste uitspraak snijdt alle verdere tegenspraak af. Gal. 4:28. Weer anders uitgedrukt, Izak is een zoon van Abraham, niet omdat hij uit de lendenen, maar wijl hij uit den geest van Abraham was. Eveneens is uit Izak Jakob de zoon en Ezau daarentegen de vleeschelijke eifgenaam.

dat

ééne

ook het

onÏQfia

oTttQfia

xov 'A^gaa^

xov 'A^qaaii.

;

En nu zegt de apostel hier: „Gij, christenen, met Jakob, omdat gij, evenals zij :to:td nvevficc Ezau en Ismael

Eom

2

:

28,

-nazcc

29.

met Izak en

staat op ééne lijn uit

Abraham

zijt

en niet gelijk

caQ-na.

Bij

ons bestaat er een verschil tusschen Jood en Israël.

Dit vers(;hil bestond in Paulus' dagen nog niet; toen had de naam Jood niet in het allerminst eenige verachtelijke beteekenis; toen was Israël hetzelfde als Jood.

eene andere onderscheiding, n.L, ó Iv ra cpavfQa 'lovSatog Wat boteekont dat ? Men zou kunnen zeggen, dat het wilde zeggen, dat de een openlijk voor zijn .Jodendom dorst uit te komen en de ander niet. Doch zoo is het volstrekt niet bedoeld. Immers parallel met deze benamingen loopcn er nog twee en wel deze: en tj nsQixo^iri (niet iv xa KQvnta maar) «ap^m? ry iv rc5 (pavsQw iv aapxi TtsQixo^i]

Paulus heeft

en

ó êv

evenwe:'l

xa KQVTtrw 'lovdatos-

iv Tivevixccri.

Dus:

een

Jood,

wicn men het uitwendig kan aanzien, dat

hij

een Jood

is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen