Locus de Consummatione Saeculi - pagina 361

29 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

ontwikkeling van

nadere

de

de

onmiddellijk te grijpen beginnen

we

neer

dit

gratia

we met

Om

specialis.

Gen. 8

het saisissante punt

10 vgg.

vs. 9,

vaste uitgangspunt helder inzien, kunnen

we

;

immers, wan-

het voorafgaande

beoordeelen. Vs.

9.

w.

z.

d.

Maar Ik, ziet. Ik richt 7nvjn verhond op met met alle tegenwoordig levende menschen.

Vs. 10, en met

bedoeld tot

het

uitstrekt

Sem,

alle levende ziel die

Cham

gedierte

toe.

met u

is enz.

u,

en met

uw

Met „levende

zaad na

u,

ziel" hier niet

en Japheth met hun gezinnen, maar van het gevogelte Hier is dus sprake van een verbond Gods dat zich

:

l*'.

over alle menschen,

2".

over alle levende

ziel,

Die twee worden nog eens de ark geqaan zijn

tot

d.

i.

over

al

het gedierte.

saamgenomen

al het gedierte der

in de

aarde

woorden: „van

allen, die nit

toe.

In vs. 11 ligt het cardinale punt, waarin de Gratia

communis

onmiddellijk

geopenbaard wordt. Hier is niet overdrachtelijk maar zoo beslist mogelijk sprake van een genadeverbond Gods, want het is een reddend verbond, dat de aarde niet meer door een vloed zou verdelgd, worden. Het is ook niet een genadeverbond, dat alleen met de uitverkorenen wordt aangegaan, maar een cosmisch genadeverbond, d. w. z. dat met den geheelen v.6oyLog gesloten wordt, immers, hier treedt God de Heere foederatief in een bepaalde verbondsgenade met alles, wat er cosmisch in de schepping bestaat. Zoo spreekt het vanzelf, dat hier alleen gratia communis geopenbaard wordt. Schandelijk verzuim is het dan ook, wanneer we zien, hoe de Christenen hiermede zoo weinig rekening hebben gehouden. Dat de móc^os op dit oogenblik nog bestaat, is de vrucht van dit genadeverbond. Was die genade niet tusschenbeide gekomen, dan zou ook deze aarde verdelgd zijn als de eerste. Gen. 9 vs. 12 laat niet den minsten twijfel toe, en drukt zoo positief mogelijk uit, dat alle menschelijke ontwikkeling en het geheele bestand der dingen vrucht en uitvloeisel is van dezen verbondsvorm, door God in plena forma aan Noach gegeven. Na nu duidelijk te hebben ingezien, dat praegnante sensu die verbonds-genade daar vaststaat, keeren we terug tot de vorige hoofdstukken om na te gaan welke sporen van die cosmische genade we daar vinden en wel tot Gen. 8. In Gen., cap. 1 en 2, kan natuurlijk daarom van geen gratia communis sprake zijn, omdat in die hoofdstukken nog geen sprake is van zonde en waar geen zonde is, daar kan geen gratia zijn. Het eenige punt, waarop in Gen. 2 in verband met wat wij te bespreken hebben, de aandacht moet gevestigd, is vs. 15. ons als

feit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen