Locus de Consummatione Saeculi - pagina 711

379 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). overgebleven,

gebruiken gebruiken,

maar

doch

niets is bij de

deze

liggen

Germanen

aan de peripherie, en

zijn volks-

overgebleven van de oorspronkelijke

De kerk nam dus eene scheppende positie in en eigen organisatie op, die de hoogste zelfstandigheid haar het volk aan legde organisatie

van

religie.

erlangde.

3^ Doordat de Romeinsche Christenen, en Westen

die het Evangelie in het

Noorden

brachten, persoonlijk en intellectueel zoo hoog stonden boven de

vanzelf, dat de predikers van het Christendom een hooge kaste, als eigen clerus, als een soort wezens van hoogere orde werden aangezien en dat dientengevolge de antithese tiisschen laici en clerus zich scherper en sterker ontwikkeld heeft. De hiërarchische macht wist zich op zulke hoogte te vestigen, dat men wel zeggen kan, dat de kerk feitelijk

ruwe Germanen, spreekt het

als

waren volkomen afhankelijk van den bisschop. Daar Rome het geluk had gehad om van Rome uit een missie naar het Noorden en Westen te organiseeren, lag het in den aard der zaak, dat bij voorkomende geschillen de bisschop van Rome als arbiter werd ingeroepen, en op deze wijze heeft de grooto monarchale macht van Rome zich in het Westen weten te vestigen. Toen nu Karel de Groote de keizerskroon ontving, lag in dat op zich nemen van die Romeinsche keizerskroon een daad van ongemeen gewicht. Door regeerde.

De

kleine vorsten

tot keizer te kronen deed de bisschop van Rome de meest vijandige daad, denkbaar is, tegenover het Byzanivjnsche rijk. De keizer te Byzantium beweerde de rechte opvolger in de rechte linie te zijn van Caesar en Augustus. Doordat nu de bisschop van Rome, terwijl de keizer in Byzantium was, in Rome een eigen keizer ging zalven, werd er een daad verricht, waardoor het Byzantijnsche rijk genegeerd werd, hetgeen in niet geringe mate bijgedragen heeft tot de latere scheuring, die er tusschen de Oostersche en Westersche kerk ontstond. Dit was eene Entzweiung van tivee geheelelevensontivikkelingen, die niet langer samengingen, aan den eenen kant de Caesaropapistische mystieke der Oostersche wereld en aan den anderen kant de streng hiërarchische ontioikkoling, waarbij de Kerk de Overheid overheerscht, die zich in het Westen en Noorden van Europa gevestigd heeft en door de keizerskroning van Karel

Karel

die

den Groote uitwendig geïncorporeerd naar buiten trad. De bedoeling van den bisschop van Rome was natuurlijk om in dien keizer een afhankelijken vazal te bezitten. Toen nu eenmaal de keizerskroon van de Franschen op de Germanen overging, zoodat de Duitsche keizers uit het geslacht van Habsburg de kroon droegen en de keurvorsten het recht kregen den keizer te kiezen, moest van lieverlede zich het verschijnsel voordoen, dat zelfs de macht van den Duitschen keizer er op bedacht was zekere zelfsfan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen